Απόψεις των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για τον αυτοπροσδιορισμό των μαθητών και μαθητριών με εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρία: μια διερευνητική μελέτη

Abstract

Σκοπός της παρούσας διερευνητικής μελέτης, είναι να εξετάσει τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αυτοπροσδιορισμού των μαθητών και μαθητριών με εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρία και τι επηρεάζει αυτήν την ανάπτυξη, σύμφωνα με τις απόψεις των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, σύμφωνα με τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ως έννοια, ο αυτοπροσδιορισμός, τα τελευταία χρόνια, έχει αποτελέσει κομμάτι της ειδικής αγωγής, ενώ ολοένα και περισσότερο αναγνωρίζεται η αξία του και για άλλες δεξιότητες που συνδέονται με την ενήλικη ζωή όπως η μετάβαση. Ουσιαστικά, αναφέρεται στην ικανότητα του ατόμου να αποκτά χαρακτηριστικά και στοιχεία μιας αυτοπροσδιοριζόμενης συμπεριφοράς (π.χ. Επίλυση προβλημάτων, στοχοθεσία και επίτευξη των στόχων, θετικές πεποιθήσεις, κτλ.). Σύμφωνα με τις απόψεις των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, για την ανάπτυξη του αυτοπροσδιορισμού, προϋπόθεση είναι οι γνώσεις του αυτοπροσδιορισμού και των δεξιοτήτών του, της συμβολής του και σε άλλες δεξιότητες και της εκπαίδευσης του αυτοπροσδιορισμού, με βάση το αναλυτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, από τον εκπαιδευτικό. Παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν αυτήν την ανάπτυξη μπορεί να είναι η επάρκεια του εκπαιδευτικού σε θέματα αυτοπροσδιορισμού, η προσωπικότητα και τον ρόλο του εκπαιδευτικού, κτλ. Όταν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις ανάπτυξης αυτοπροσδιορισμού και ξεπερνιούνται οι παράγοντες που επηρεάζουν αυτήν την ανάπτυξη, οι μαθητές και μαθήτριες με εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρία έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αποκτούν όχι μόνο τις δεξιότητες αυτοπροσδιορισμού αλλά και άλλες δεξιότητες όπως τη μετάβαση στην ενήλικη ζωή.