Οι οργανισμοί που μαθαίνουν στον τομέα υγείας: η περίπτωση ενός νοσοκομείου.

Abstract

Στόχος της εργασίας είναι να εξετάσει το κατά πόσο οργανισμοί στο χώρο της υγείας μπορούν να χαρακτηριστούν ως <<οργανισμοί που μαθαίνουν>>. Παρουσιάζουμε την έννοια του όρου αυτού, τι περιλαμβάνει, αν εφαρμόζεται και ποια είναι τα προβλήματα εφαρμογής, μελετώντας τη σχετική βιβλιογραφία τόσο γενικά για το θέμα αυτό όσο και εξειδικευμένα στον τομέα της υγείας. Θεωρώντας αυτό το θέμα σημαντικό για τον τομέα της υγείας διεξήγαμε έρευνα για το αν εφαρμόζεται το learning organization σε τρία δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδας και αν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οργανισμοί που μαθαίνουν. Η έρευνα έγινε μέσω ερωτηματολογίων που μοιράστηκαν σε 110 συμμετέχοντες. Από αυτά επεστράφησαν απαντημένα τα 106. Οι ερωτήσεις ήταν της μορφής ΝΑΙ/ΟΧΙ και στους συμμετέχοντες δόθηκε η δυνατότητα να σχολιάσουν την απάντησή τους. Το συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι η εφαρμογή του learning organization δε γίνεται σε μεγάλο βαθμό στα δημόσια νοσοκομεία που εξετάστηκαν. Από τους τέσσερις άξονες που εξετάστηκαν, ο άξονας της συνεργασίας εμφάνισε αρκετά καλά αποτελέσματα. Οι υπόλοιποι τρεις άξονες παρόλο που εμφάνιζαν κάποια καλά χαρακτηριστικά υστερούσαν σε σημαντικές πτυχές. Για παράδειγμα στον άξονα της μάθησης υπάρχει έλλειψη κινήτρων για μάθηση καθώς επίσης και το αποτέλεσμα όσον αφορά την επιβράβευση της μάθησης είναι αρνητικό. Στον άξονα της ηγεσίας οι συμμετέχοντες φαίνεται να διχάζονται και τέλος στον άξονα της μεταφοράς γνώσης τα αποτελέσματα εμφανίζονται πιο ικανοποιητικά με περιθώριο αλλαγής σε τομείς όπως οι συναντήσεις για μεταφορά γνώσεων. Τα δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδας που εξετάστηκαν από όλα αυτά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως οργανισμοί που μαθαίνουν.