Νέες τεχνολογίες και διαπολιτισμική εκπαίδευση: μια εφαρμογή στο μάθημα της ιστορίας

Abstract

Στην παρούσα διατριβή εξετάζεται η λειτουργία ενός ηλεκτρονικού εκπαιδευτικού παιχνιδιού ως εργαλείου μάθησης. Συγκεκριμένα διερευνώνται οι δυνατότητες της αξιοποίησης του στο μάθημα της ιστορίας, με σκοπό τη διαμόρφωση διαπολιτισμικής συνείδησης. Τα δεδομένα συλλέγονται με ποιοτικές μεθόδους έρευνας (έρευνα βασισμένη σε σχεδιασμό), και αναλύονται υπό το πρίσμα της θεωρίας δραστηριοτήτων. Τα αποτελέσματα του πειράματος, που διενεργήθηκε σε δύο κύκλους, για 6 εβδομάδες στην Στ' τάξη δημοτικού με 18 συνολικά μαθητές, συμφωνούν με τη σχετική βιβλιογραφία ως προς τη δυνατότητα του ηλεκτρονικού παιχνιδιού να λειτουργήσει ως εργαλείο μάθησης δημιουργώντας κοινότητες πρακτικής, με συγκεκριμένες όμως προϋποθέσεις. Αναφορικά με την εξοικείωση των μαθητών με μεθόδους ιστορικής έρευνας και εργασίας με πηγές, τα αποτελέσματα ήταν επίσης σε μεγάλο βαθμό θετικά. Τέλος, σε σχέση με την ανάπτυξη διαπολιτισμικής κατανόησης μέσα από το μάθημα της ιστορίας, τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν κυρίως αρνητικά.

The present research examines the function of an educational computer game as a tool for learning. We specifically explore its potential use in the history classroom with the purpose of creating intercultural understanding. Data was collected through qualitative research methods (design-based research) and analyzed through the theoretical lens of Activity Theory. The experiment was carried out in two cycles, for 6 weeks, in the 6th grade of primary school with 18 students in total. Its results agree with the relevant research regarding the potential of a computer game as a tool for learning, through the creation of communities of practice, under specific conditions. Regarding students' familiarization with historical research and work with primary sources, the results were also largely positive. In regards to the development of intercultural understanding through history, research results were mainly negative.