Οι απόψεις των ατόμων με οπτική αναπηρία αναφορικά με τους οδηγούς όδευσης τυφλών στην πόλη της Θεσσαλονίκης και η εξωτερική προσβασιμότητα των μουσείων και των νοσοκομείων μέσω αυτών

Abstract

Ο προσανατολισμός και η αυτόνομη κίνηση των ατόμων με οπτική αναπηρία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αίσθηση ανεξαρτησίας τους και κατ΄επέκταση στην κοινωνική τους ένταξη. Για το λόγο αυτό πληθώρα ερευνών έχει εστιάσει στην κατασκευή αλλά και στην αξιολόγηση ποικίλων βοηθητικών μέσων για το κομμάτι αυτό, γεγονός που έχει αναδείξει αρκετές ελλείψεις και προβλήματα σε αρκετά από αυτά, μεταξύ αυτών και στον οδηγό όδευσης τυφλών , που αποτέλεσε τον πυρήνα της παρούσας ερευνητικής εργασίας, εφόσον αυτός λειτουργεί συνδυαστικά με όλα τα υπόλοιπα βοηθήματα και η ύπαρξή του επιβάλλεται δια νόμου σε πληθώρα περιβαλλόντων διεθνώς, καθιστώντας τον έτσι άμεσα διαθέσιμο στο ευρύ κοινό. Σκοπός της έρευνας ήταν αρχικά να αποτυπωθεί η άποψη των ατόμων με οπτική αναπηρία αναφορικά με την προσβασιμότητα γενικότερα, αλλά και μέσω του οδηγού όδευσης τυφλών, ειδικότερα, στην πόλη της Θεσσαλονίκης και ,έπειτα, να εξετασθεί η προσβασιμότητα γύρω από την είσοδο και μέχρι αυτήν των γνωστότερων και όσων παρέχουν εναλλακτικές δράσεις ,στις οποίες θα μπορούσαν να συμμετέχουν άτομα με οπτική αναπηρία, μουσείων και των δημόσιων νοσοκομείων εντός της πόλης. Για να επιτευχθεί το πρώτο ζητούμενο , πραγματοποιήθηκε ημιδομημένη συνέντευξη σε δέκα άτομα με οπτική αναπηρία και για το δεύτερο και τρίτο ζητούμενο λήφθηκαν στιγμιότυπα της γύρω από την είσοδο περιοχής και έως την είσοδο των κτηρίων, τα οποία έπειτα σχολιάστηκαν με γνώμονα την ισχύουσα νομοθεσία. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν την μικρή έκταση, την κακή κατάσταση και τα εμπόδια επάνω στους οδηγούς ως κυριότερα προβλήματα των ατόμων με οπτική αναπηρία, ενώ στα νοσοκομεία και στα μουσεία το σύστημα του οδηγού όδευσης τυφλών είτε απουσίαζε ολοκληρωτικά, είτε ήταν ελλιπές με ορισμένα προβλήματα σε κάποια σημεία. Όλα αυτά δύνανται να αποτελέσουν κίνητρο για πληθώρα επιστημονικών κλάδων , ώστε, συνεργατικά, να βελτιώσουν το κομμάτι της προσβασιμότητας, εντάσσοντας έτσι πιο ενεργά τα άτομα αυτά στο κοινωνικό σύνολο.