Ο έλεγχος της βραχύχρονης μνήμης στα άτομα με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες με τη χρήση οπτικών, οπτικοακουστικών και πολυτροπικών μέσων

Abstract

Η μνήμη λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος καθώς επιφέρει την αντιστοίχιση πληροφοριών του παρόντος με εκείνων του παρελθόντος (Van Abswoude et al., 2020). Οι Atkinson και Shiffrin (1968) πρότειναν το δομικό μοντέλο κατά το οποίο η μνήμη διαιρείται σε 3 μέρη: την αισθητηριακή μνήμη, την βραχύχρονη μνήμη και τη μακρόχρονη μνήμη. Η βραχύχρονη μνήμη είναι ένας μηχανισμός συγκράτησης πληροφοριών που θα χρησιμοποιηθούν σε άμεσο χρόνο. Η παρούσα ερευνητική εργασία αποσκοπεί στη διερεύνηση της βραχύχρονης μνήμης των ατόμων με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και στη παρατήρηση του κατά πόσο η προσθήκη ενός ακόμη ερεθίσματος συμβάλει στην απομνημόνευση και στην ανάκληση. Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 40 παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και 40 παιδιά τυπικής ανάπτυξης (από 6 έως 12 ετών). Τα εργαλεία της έρευνας αποτέλεσαν ένα άτυπο ερωτηματολόγιο, ένα οπτικό τεστ μνήμης, ένα οπτικοακουστικό τεστ μνήμης και ένα οπτικοαπτικοακουστικό τεστ μνήμης. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η προσθήκη ενός ακόμη ερεθίσματος καθυστέρησε τα άτομα με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες στην ολοκλήρωση των τεστ αναγκάζοντας τους να κάνουν περισσότερες κινήσεις, όμως τους βοήθησε να πετύχουν καλύτερες επιδόσεις. Η επίδοση των ατόμων τυπικής ανάπτυξης ήταν καλύτερη και στα 3 τεστ και δεν φάνηκε να επηρεάζεται από κάποιο ερέθισμα.