Διερεύνηση των παραγόντων αλλαγής κουλτούρας σε οργανισμούς υγείας στην Ελλάδα: η περίπτωση του Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης Άγιος Παύλος

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθεί αν και σε ποια έκταση επήλθε αυτόματη μεταβολή της οργανωσιακής κουλτούρας ενός Γενικού Νοσοκομείου, σαν αποτέλεσμα αναγνωρισμένων εξωτερικών παραγόντων αλλαγής που εμφανίστηκαν κατά την τελευταία 10ετία και η συσχέτιση τους με συγκεκριμένες διαστάσεις αυτής. Στην έρευνα συμμετείχαν 75 εργαζόμενοι, κυρίως του νοσηλευτικού προσωπικού του Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης «Άγιος Παύλος». Η σύγκριση της εικόνας σήμερα και προ 10ετίας, επιβεβαίωσε την κοινά αποδεκτή άποψη των περισσοτέρων ερευνητών σχετικά με τη δυσκολία αλλαγής της συνολικής οργανωσιακής κουλτούρας ενός οργανισμού, η οποία απαιτεί υψηλό ποσοστό δέσμευσης για την πραγματοποίηση της. Η εικόνα της πρωτίστως ιεραρχικής κουλτούρας, η οποία παρατηρήθηκε, είναι συμβατή με την εικόνα που έχει ήδη καταγραφεί στον ελληνικό δημόσιο τομέα παροχής υπηρεσιών υγείας ενώ διαπιστώθηκε μία δειλή τάση προς την ανάπτυξη κουλτούρας προσανατολισμένης στην καινοτομία και μία υποχώρηση της κουλτούρας της οικογένειας. Η αλλαγή αυτή φαίνεται να οφείλεται στην εισροή νέων ιατρικών τεχνολογιών, υπηρεσιών και συστημάτων σε συνδυασμό με τη γήρανση του προσωπικού και τη δημιουργία μίας νέας, «τεχνοκρατικής» αντίληψης, γεγονός που οδηγεί στη διάσπαση των διαπροσωπικών σχέσεων εντός του οργανισμού.