Συμπερίληψη των παιδιών με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) στη γενική τάξη: ο ρόλος των γνώσεων και των στάσεων των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σχετικά με την εφαρμογή και την αποτελεσματικότητα της συμπερίληψης

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασία είναι να εξετάσει τις γνώσεις που έχουν οι εκπαιδευτικοί γενικής και ειδικής αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για τη Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) καθώς και τις στάσεις τους σχετικά με τη συμπερίληψη των μαθητών με αυτισμό στη γενική τάξη. Στην παρούσα έρευνα συμμετείχαν 133 εκπαιδευτικοί(γενικής και ειδικής αγωγής), οι οποίοι υπηρετούσαν σε διάφορα σχολεία της Ελλάδας. Το εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε για την διεξαγωγή της έρευνας ήταν Autism Inclusion Questionnaire(Segall & Campbell, 2007). Για τον έλεγχο των στατιστικών υποθέσεων χρησιμοποιήθηκε η διαδικασία Independent Samples t-test, ο έλεγχος χ^2 και οι συντελεστές Pearson και Spearman για τη συσχέτιση των µεταβλητών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής διέθεταν αυξημένες γνώσεις για τον αυτισμό σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής. Επίσης, φάνηκε ότι δεν υπάρχουν προσωπικά χαρακτηριστικά(φύλο, ηλικία ,χρόνια προϋπηρεσίας κτλπ) που να επηρεάζουν τη στάση των εκπαιδευτικών ως προς τη συμπερίληψη των μαθητών με αυτισμό στη γενική τάξη. Ωστόσο, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι εκπαιδευτικοί της ειδικής αγωγής είχαν θετικότερες στάσεις απέναντι στη συμπερίληψη των μαθητών με ΔΑΦ σε σύγκριση με τους εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής. Επιπρόσθετα ,όσον αφορά τη σχέση ανάμεσα στην εμπειρία και τις γνώσεις των εκπαιδευτικών για τον αυτισμό, αποδείχθηκε ότι οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι είχαν προηγούμενη εμπειρία με παιδιά με αυτισμό δεν ήταν απαραίτητο ότι είχαν και περισσότερες γνώσεις σε αντίθεση με αυτούς που δεν είχαν προηγούμενη εμπειρία. Τέλος ,βρέθηκε ότι υπάρχει θετική συσχέτιση ανάμεσα στις γνώσεις που έχουν οι εκπαιδευτικοί για τη ΔΑΦ και τη στάση τους απέναντι στην συμπερίληψη.