Στοιχεία διαταραχής ελλειμματικής προσοχής- υπερκονητικότητα στους ενήλικες και ενασχόληση με το διαδίκτυο.

Abstract

Εισαγωγή-Σκοπός: Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) αποτελεί μία δια βίου νευροαναπτυξιακή διαταραχή, την οποία συναντάμε συχνά στην παιδική ηλικία, αλλά και στοιχεία της στην ενήλικη ζωή. Μελέτες έχουν δείξει την ύπαρξη μιας σημαντικής, αλλά δυσεξήγητης σχέσης ανάμεσα στη ΔΕΠΥ και σε ένα σύγχρονο παγκόσμιο φαινόμενο, την Παθολογική Χρήση του Διαδικτύου (ΠΧΔ). Η παρούσα έρευνα διερευνά τη σχέση αυτή στον ενήλικο πληθυσμό και την πιθανή επίδραση της Κατάθλιψης. Υλικό και Μέθοδοι: Τα δεδομένα συγκεντρώθηκαν από 377 φοιτητές, ηλικίας 18-32 ετών, μέσω διαδικτυακής έρευνας. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν τα μεταφρασμένα στα ελληνικά ερωτηματολόγια Instrumente zur Diagnose der Adulten (IDAA), το Pathological Internet Use (PIU) και την υποκλίμακα της Κατάθλιψης του ερωτηματολογίου Anxiety Stress Scales (DASS-21). Το IDAA περιλαμβάνει υποκλίμακες για τις Απροσεξία, Υπερκινητικότητα και Παρορμητικότητα, καθώς και 4 ερωτήσεις που αξιολογούν τη χρονιότητα, τη δυσφορία και την έκπτωση στη λειτουργικότητα. Αποτελέσματα: Δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων στις παραμέτρους της μελέτης και ούτε οι εν λόγω παράμετροι συσχετίσθηκαν με τη ηλικία. Βρέθηκε σημαντικά θετική συσχέτιση ανάμεσα στο IDAA- και τις υποκλίμακες του- και την ΠΧΔ. Ταυτόχρονα η ΠΧΔ συσχετίσθηκε επίσης σημαντικά με τις επιπρόσθετες παραμέτρους της IDAA. Επιπλέον, σημειώθηκε σημαντικά θετική συσχέτιση της Κατάθλιψης με την ΠΧΔ, την ΔΕΠΥ και τα επιμέρους χαρακτηριστικά της. Από τη διαδικασία της παλινδρόμησης, βρέθηκε πως την ΠΧΔ μπορούσε να προβλέψει κυρίως η Απροσεξία και δευτερευόντως η Κατάθλιψη. Συμπεράσματα: Τα παρόντα ευρήματα υποστηρίζουν ότι φοιτητές με συμπτώματα ΔΕΠΥ (και κυρίως αυτά της απροσεξίας) είναι επιρρεπείς στην ΠΧΔ, κάτι που έχει σημαντικές επιπτώσεις στη λειτουργικότητά τους και τη συνοδό δυσφορία. Η συνυπάρχουσα Κατάθλιψη φαίνεται ότι διαμεσολαβεί εν μέρει τη σχέση αυτή. Η επίγνωση των παραπάνω σημαντικών σχέσεων μπορεί να έχει ιδιαίτερη σημασία στην πρόληψη, αλλά και τη χρήση έγκαιρων μεθόδων για την αντιμετώπιση τους.