Στρες, ενδυνάμωση και εμπλοκή στην εργασία του προσωπικού σε ένα ογκολογικό νοσοκομείο: περίπτωση Θεαγενείου

Abstract

Εισαγωγή: Η εμπλοκή, η συμμετοχή, η ταύτιση και η δέσμευση στην εργασία έχει στην ψυχολογική έρευνα την έννοια του κινήτρου. Επίσης, η εμπλοκή στην εργασία φαίνεται στη διεθνή βιβλιογραφία να είναι άμεσα συνδεδεμένη με την καλύτερη απόδοση του υπαλλήλου και συνολικά με την καλύτερη και αποτελεσματικότερη απόδοση του οργανισμού. Η σύγχρονη οργανωσιακή θεωρία προτείνει την εφαρμογή κατάλληλων πρακτικών ενδυνάμωσης που ενισχύουν την εσωτερική παρακίνηση του ατόμου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ενίσχυση της εμπλοκής και της ικανοποίησης στην εργασία, καθώς και της μείωσης του επαγγελματικού άγχους. Σκοπός: Η διερεύνηση του επιπέδου εμπλοκής στην εργασία των νοσηλευτών καθώς και οι παράγοντες που επηρεάζουν. Δευτερευούσης σημασίας αλλά εξίσου σημαντικός στόχος είναι η ανάδειξη μεθόδων ενίσχυσης της εμπλοκής στην εργασία. Μεθοδολογία: Η έρευνα πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο- Οκτώβριο του 2013 στο Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης σε νοσηλευτές ΠΕ,ΤΕ,ΔΕ από διάφορα τμήματα του νοσοκομείου Μοιράστηκαν 200 ερωτηματολόγια, ανταποκρίθηκαν οι 124, ποσοστό 62%. Χρησιμοποιήθηκαν ερωτηματολόγια σχετικά με την εμπλοκή στην εργασία, την ικανοποίηση από την εργασία, την ενδυνάμωση, τον τύπο της προσωπικότητας και τη διερεύνηση των πηγών stress στην εργασία. Κύρια Ευρήματα: Τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας έδειξαν πως οι νοσηλευτές βιώνουν μέτρια έως χαμηλή εμπλοκή στην εργασία τους και οι παράγοντες που επηρεάζουν αυτό το αποτέλεσμα είναι κυρίως η αυτοπεποίθηση και η εκπαίδευση, ακολουθούν η ικανοποίηση από την εργασία, η ρουτίνα, τα βαρετά καθήκοντα, η κακή αισθητική του χώρου εργασίας και η εμπιστοσύνη προς τους συναδέλφους. Ενώ η αυτονομία στην εργασία και ο έγγαμος βίος φαίνεται να δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την ταύτιση με την εργασία.