Το νομικό καθεστώς πρόληψης και αντιμετώπισης των εργατικών ατυχημάτων στο στρατό.

Abstract

Τα εργατικά ατυχήματα είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί την εργατική νομοθεσία στη χώρα μας εδώ και περίπου έναν αιώνα. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα έχει ψηφιστεί σειρά νόμων και έχουν θεσπιστεί διάφοροι κανόνες που βελτίωσαν τις συνθήκες εργασίας και μείωσαν δραστικά τις πιθανότητες πρόκλησης εργατικού ατυχήματος. Το ερώτημα όμως που τίθεται στη συγκεκριμένη μελέτη αφορά στο νομικό καθεστώς πρόληψης και αντιμετώπισης των εργατικών ατυχημάτων στο Στρατό και πώς αυτός ο οργανισμός διασφαλίζει την σωματική ακεραιότητα των εργαζομένων του. Σκοπός της παρούσης εργασίας είναι η περιγραφή του νομικού πλαισίου βάσει του οποίου ο Στρατός προστατεύει το προσωπικό του από κινδύνους που δυνητικά μπορούν να οδηγήσουν σε εργατικά ατυχήματα καθώς και τι προβλέπεται από το πλαίσιο αυτό στις περιπτώσεις πρόκλησης ατυχήματος. Παράλληλα γίνεται μια σύγκριση του νομοθετικού πλαισίου που αφορά στα εργατικά ατυχήματα εκτός Ενόπλων Δυνάμεων με το υπό εξέταση νομικό καθεστώς που ισχύει στο Στρατό. Το βασικό εύρημα στο οποίο καταλήγει η διπλωματική εργασία είναι ότι το νομικό καθεστώς πρόληψης και αντιμετώπισης των εργατικών ατυχημάτων στο Στρατό βασίζεται ουσιαστικά στις αρχές του εργατικού δικαίου, όπως αυτές καθορίζουν το πλαίσιο πρόληψης και αντιμετώπισης των εργατικών ατυχημάτων εκτός Ενόπλων Δυνάμεων. Τέλος θα πρέπει να αναφερθεί ότι για την σύνταξη της παρούσης διπλωματικής εργασίας χρησιμοποιήθηκαν πηγές από τη βιβλιογραφία του εργατικού δικαίου, από έγγραφα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας που αναφέρονται στο υπό μελέτη αντικείμενο, καθώς και από δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο.