Εργασιακό άγχος και επαγγελματική εξουθένωση ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στον χώρο της ιδιωτικής υγείας στην Ελλάδα.

Abstract

Η διαρκώς αυξανόμενη επιδείνωση του εργασιακού κλίματος στην Ελλάδα λόγω της οικονομικής κρίσης και των δημοσιονομικών προβλημάτων έχει αναδείξει το επαγγελματικό άγχος ως τον κυριότερο ψυχοκοινωνικό κίνδυνο στην εργασία. Το επαγγελματικό άγχος ευθύνεται για πλήθος προβλημάτων και ο συνδυασμός του με την αυξημένη εργασιακή ανασφάλεια αποτελούν ένα εκρηκτικό μίγμα για τις σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Σκοπός: Να διερευνηθεί κατά πόσο το Ιατρικό και Νοσηλευτικό προσωπικό που δραστηριοποιείται στον χώρο της ιδιωτικής υγείας στην Ελλάδα έχει επηρεαστεί από αυτή την ραγδαία επιδείνωση του εργασιακού κλίματος στην χώρα, πως βιώνει τις αλλαγές αυτές και τι επιπτώσεις έχουν επιφέρει στο επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών.Για την έρευνα χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο που περιλάμβανε 77 ερωτήσεις σχετικά με τους παράγοντες που επηρεάζουν το επαγγελματικό στρες, την επαγγελματική εξουθένωση, την εργασιακή ανασφάλεια, τον τύπο προσωπικότητας, την εργασιακή ικανοποίηση και την εμπλοκή με το ασκούμενο επάγγελμα. Έλαβαν μέρος 130 Ιατροί και 103 Νοσηλευτές από Ιδιωτικές Κλινικές κυρίως των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης.Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας φαίνεται ότι οι Ιατροί και οι Νοσηλευτές παρουσιάζουν μεσαία επίπεδα επαγγελματικού στρες, χαμηλά επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης και αυξημένα επίπεδα εργασιακής ανασφάλειας. Όσον αφορά τους Ιατρούς οι κυριότεροι στρεσογόνοι παράγοντες αναδείχτηκαν οι συνθήκες εργασίας, ο φόρτος εργασίας, οι διαπροσωπικές σχέσεις, τα προβλήματα επικοινωνίας και η διαχείριση των ασθενών, ενώ αντίστοιχα για τους Νοσηλευτές τα προβλήματα επικοινωνίας με τους συναδέλφους, ιατρούς και ασθενείς, ο φόρτος εργασίας, η έλλειψη ενδιαφέροντος και οι διαπροσωπικές σχέσεις.Παρόλο το γεγονός ότι όσον αφορά το εργασιακό στρες και την επαγγελματική εξουθένωση δεν αναφέρθηκαν υψηλά ποσοστά, ωστόσο το επίπεδο εργασιακής ανασφάλειας είναι τόσο υψηλό, ώστε να μπορεί να δικαιολογήσει την λήψη μέτρων από την πλευρά των επιχειρήσεων, προτού να είναι αργά.