Η συμβολή της ψυχολογίας στην επιχειρηματικότητα: η περίπτωση του mentoring

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει το κατά πόσο υιοθετείται η πρακτική του mentoring, στον ελληνικό τραπεζικό τομέα, να καταγράψει τις προσδοκίες και την ικανοποίηση των εργαζομένων από τις καθορισμένες λειτουργίες του mentoring και να αναδείξει τα οφέλη του mentoring στο χώρο εργασίας. Για το λόγο αυτό πραγματοποιήθηκε ποσοτική διαδικτυακή έρευνα σε δείγμα 288 εργαζομένων από τραπεζικά ιδρύματα στην Ελλάδα. Η συλλογή των δεδομένων βασίστηκε σε ερωτηματολόγιο αυτοαναφοράς. Η έρευνα έδειξε πως το 61.1% των εργαζομένων στον ελληνικό τραπεζικό τομέα είχαν συμμετάσχει σε κάποιο πρόγραμμα mentoring. Ο κυριότερες λόγος που οι εργαζόμενοι δεν είχαν συμμετάσχει σε πρόγραμμα mentoring ήταν ότι ο οργανισμός στον οποίο εργάζονταν δεν χρησιμοποιεί το mentoring ως διαδικασία. Τα ευρήματα της ανάλυσης έδειξαν πως οι εργαζόμενοι στον ελληνικό τραπεζικό τομέα είναι αρκετά ικανοποιημένοι από τις λειτουργίες του mentoring (πληροφόρηση, συμβουλή, δίκτυο, κίνητρα, ανατροφοδότηση, πηγή έμπνευσης). Επιπλέον, από την έρευνα προέκυψε πως σε μέτριο βαθμό οι μέντορες ενδιαφέρονται για την καριέρα των εργαζομένων και παρέχουν ψυχοκοινωνική υποστήριξη ενώ σε μεγάλο βαθμό αποτελούν πρότυπο συμπεριφοράς. Τέλος, από τα ευρήματα της διπλωματικής εργασίας προέκυψε πως οι εργαζόμενοι αναγνωρίζουν πολλά οφέλη από τη διαδικασία του Mentoring.