Διερεύνηση των στάσεων των επαγγελματιών της ειδικής αγωγής, αναφορικά με τη ζωοθεραπεία σαν συμπληρωματική μέθοδο θεραπείας των παιδιών με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος/ ή και Νοητική Αναπηρία.

Abstract

Τα τελευταία χρόνια, οι παρεμβάσεις με τη βοήθεια των ζώων σε διάφορες ομάδες ατόμων, έχουν γίνει όλο και πιο δημοφιλείς, παράλληλα με την αναγνώριση των οφελών των αλληλεπιδράσεων ανθρώπου/ζώου και της αύξησης του αριθμού των ζώων συντροφιάς. Η θεραπεία με την υποστήριξη των ζώων αποτελεί έναν κλάδο θεραπευτικής παρέμβασης που μπορεί να εφαρμοστεί τόσο σε παιδιά, όσο και σε ενήλικες. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση των στάσεων των επαγγελματιών της ειδικής αγωγής, αναφορικά με την ζωοθεραπεία σαν συμπληρωματική μέθοδο θεραπείας των παιδιών με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος/ ή και Νοητική Αναπηρία. Επιμέρους στόχοι της ερευνητικής εργασίας είναι να μελετηθούν οι παράγοντες που επηρεάζουν τις στάσεις των συμμετεχόντων, κυρίως λαμβάνοντας υπόψη τα δημογραφικά στοιχεία του δείγματος και μελετώντας τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στις συγκεκριμένες μεταβλητές. Το δείγμα της έρευνας αποτελούν 160 -στο σύνολό τους- άνδρες και γυναίκες επαγγελματίες που σχετίζονται με την ΕΑΕ, όπως ειδικοί παιδαγωγοί, ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κτλ., που εργάζονται στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα και χρησιμοποιούνται σταθμισμένα ερευνητικά εργαλεία, στα οποία η μέτρηση γίνεται μέσω κλιμάκων Likert. Συγκεκριμένα, γίνεται χρήση δυο ερευνητικών εργαλείων, της κλίμακας “Attitude towards Animal Assisted Therapy Scale (AATS) και του εργαλείου Treatment Evaluation Inventory Short Form (TEI-SF). Από τα αποτελέσματα προκύπτει ότι, όσο αυξάνεται η θετική στάση απέναντι στη θεραπεία με την υποστήριξη των ζώων, τόσο αυξάνεται και η πρόθεση εφαρμογής τέτοιων πρακτικών κατά τις θεραπευτικές παρεμβάσεις. Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι ορισμένα από τα δημογραφικά στοιχεία (π.χ., ηλικία, έτη διδακτικής εμπειρίας, δομή εργασίας) του εκάστοτε συμμετέχοντα επηρεάζουν (σε μεγάλο ή μικρό βαθμό) τα επίπεδα των μεταβλητών που μελετήθηκαν, δηλαδή τις στάσεις τους απέναντι σε αυτή τη μορφή θεραπείας, ενώ άλλα όχι (π.χ., φύλο, μορφωτικό επίπεδο, επιμόρφωση).