Η φιλελεύθερη θεώρηση των διεθνών σχέσεων στον Μεσοπόλεμο: περιεχόμενο και δυναμική

Abstract

Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής διατριβής αποτελεί η κριτική μελέτη και προσέγγιση του φιλελευθερισμού – ως προς τους ιδεολογικούς του άξονες, τις πολιτικοκοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις του και τη δυναμική του – κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου (1919-1936). Η διεθνής βιβλιογραφία έχει καταλήξει πως ο Φιλελευθερισμός, όπως καλλιεργήθηκε στο δεδομένο χρονικό διάστημα, αποζητούσε την ενίσχυση του πνεύματος συνεργασίας, την αποτελεσματική λειτουργία των διεθνών οργανισμών και την προώθηση της δημοκρατίας και της οικονομικής αλληλεξάρτησης. Ωστόσο, η αδυναμία της Κοινωνίας των Εθνών να χειριστεί ζωτικής σημασίας - για τα ανεπτυγμένα και μη κράτη – ζητήματα και συμφέροντα, η άνοδος φασιστικών και ναζιστικών κινημάτων, οι οικονομικές δυσκολίες και ο συνεχώς εντεινόμενος φόβος για το ξέσπασμα ενός Β' Παγκοσμίου Πολέμου,προέβαλαν επιτακτικά την άμεση ανάγκη επανεκτίμησης αυτών των ιδανικών και την μετάβαση σε πιο ρεαλιστικές προοπτικές και πρακτικές, σε μία απεγνωσμένη, και τελικά αποτυχημένη προσπάθεια αποφυγής ενός νέου καταστροφικού πολέμου μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Με κύριο εργαλείο τη συγκριτική μελέτη της διεθνούς, ελληνόγλωσσης και ξενόγλωσσης, εργογραφίας, στόχος της εργασίας είναι η παράθεση μιας ολοκληρωμένης κριτικής επισκόπησης του περιεχομένου και της δυναμικής της φιλελεύθερης ιδεολογίας κατά την εφαρμογή της στις Διεθνείς Σχέσεις της περιόδου του Μεσοπολέμου.