Απόψεις και στάσεις εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού

Abstract

Ο στόχος της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση των στάσεων και αντιλήψεων των Εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σχετικά με το θέμα του σχολικού εκφοβισμού, ένα κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια. Βασικά σημεία της έρευνας ήταν η καταγραφή των απόψεων και των στάσεων των καθηγητών σχετικά με το φαινόμενο, τις αιτίες, τις μορφές και τις συνέπειες τους στους θύτες και τα θύματα. Η έρευνα αφορούσε Εκπαιδευτικούς Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από δημόσια και ιδιωτικά σχολεία της Κεντρικής Μακεδονίας και κυρίως του Νομού Θεσσαλονίκης. Ο αριθμός των συμμετεχόντων ήταν 100 άτομα, διαφόρων ειδικοτήτων. Σύμφωνα με την έρευνα οι Εκπαιδευτικοί πιστεύουν πως οι μαθητές πρέπει να ενημερώνουν τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς τους όταν εκφοβίζονται. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων δήλωσε πως στηρίζουν το παιδί που εκφοβίζεται και ενημερώνουν τους γονείς. Αντίστοιχα, οι εκπαιδευτικοί ενημερώνουν τους γονείς του παιδιού που εκφοβίζει και συζητούν το πρόβλημα με συναδέλφους τους. Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί θεωρούν πως η συζήτηση με τον θύτη και το θύμα και η διδασκαλία που προωθεί τη συνεργασία ανάμεσα στους μαθητές είναι τρόποι αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού. Ολοκληρώνοντας, οι εκπαιδευτικοί εκτιμούν πως η ύπαρξη ψυχολόγου στα σχολεία είναι απαραίτητη και χρειάζονται επιμόρφωση για το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού. Οι δράσεις που γίνονται στα σχολεία εναντίον του φαινομένου είναι δυνατό να αποτρέψουν περιστατικά εμφάνισής του.