Το εξελισσόμενο ρωσο-ουκρανικό φαινόμενο ως πρόκληση για τους κανόνες, αρχές και πολιτικές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να εξεταστεί η πολιτική του ΔΝΤ στην περίπτωση της Ουκρανίας, έπειτα από τη ρωσική εισβολή στη χώρα. Από την ανάλυση διαπιστώθηκε ότι το ΔΝΤ υιοθέτησε μία θετική στάση απέναντι στην Ουκρανία, τόσο μέσω ανακοινώσεων, όσο και έμπρακτα, μέσω της παροχής οικονομικής βοήθειας: αναθεώρηση της προηγούμενης Stand By Arrangement με ένα επικαιροποιημένο πρόγραμμα, εκταμίευση χρημάτων στο πλαίσιο όλων των διαθέσιμων χρηματοδοτικών μέσων (RFI, SDR, RST, Food Shock Window), αλλά και δημιουργία νέων μηχανισμών (Διαχειριζόμενος Λογαριασμός, PBM). Τα ανωτέρω συνάδουν με τον σκοπό, τις πολιτικές και τους κανονισμούς του ΔΝΤ. Ωστόσο, φαίνεται να καταπάτησε την αρχή της ομοιόμορφης μεταχείρισης, καθώς η οικονομική βοήθεια εγκρίθηκε, παρά το υψηλό επίπεδο διαφθοράς και τις ανησυχίες περί της μη βιωσιμότητας του χρέους της Ουκρανίας. Αυτό οδηγεί σε προβληματισμό σχετικά με τους λόγους πίσω από την κίνηση του ΔΝΤ, που συνδέεται με τις επικρίσεις για τον προσανατολισμό του στην αγορά και την εξυπηρέτηση συμφερόντων μελών του.