Μετάβαση από ΔΛΠ 39 σε ΔΠΧΑ 9

Abstract

Η παρούσα εργασία παρουσιάζει την έρευνα στον τομέα της λογιστικής αντιστάθμισης κινδύνου υπό το φως του ρυθμιστικού πλαισίου της διεθνούς κοινότητας για την εφαρμογή και την ανάπτυξη του ΔΠΧΑ 9. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να τονίσει τη σημασία της λογιστικής αντιστάθμισης για τις επιχειρήσεις. Όλα τα αποτελέσματα της εφαρμογής του στην οικονομική θέση μιας εταιρείας, καθώς και η εισαγωγή του μηχανισμού για την εφαρμογή της λογιστικής αποζημίωσης σύμφωνα με το ΔΠΧΑ 9 και οι σημαντικότερες αλλαγές που έχουν ενσωματωθεί στους λογιστικούς κανόνες, είναι πάντα σύμφωνα με το ΔΛΠ 39 . Πιο συγκεκριμένα συγκρίνονται το ΔΠΧΑ 9 και το ΔΛΠ 39, επισημαίνονται οι βασικές αλλαγές που επιφέρει το ΔΠΧΑ 9 στη λογιστική που εφαρμόζεται στα χρηματοοικονομικά μέσα και τις υποχρεώσεις των τραπεζών κατά τη μεταβατική περίοδο που χρειάστηκε για να γίνει ομαλή η μετάβαση από το ένα πρότυπο στο άλλο. Στη συνέχεια εξηγεί τον αναμενόμενο αντίκτυπο στις τράπεζες από την εφαρμογή του νέου προτύπου, καθώς αναφέρονται και όλα τα προβλεπόμενα ζητήματα από την εφαρμογή του. Η λογιστική αντιστάθμισης είναι η λογιστική αναπαράσταση των δραστηριοτήτων αντιστάθμισης των κινδύνων των επιχειρήσεων κατά την διάρκεια των οικονομικών τους δραστηριοτήτων, οι οποίες σε μεγάλο πλήθος περιπτώσεων προχωρούν στη διαχείριση των κινδύνων τους με παράγωγα χρηματοοικονομικά μέσα. Επομένως, οι μέθοδοι αντιστάθμισης επιχειρήσεων, τα παράγωγα χρηματοοικονομικά μέσα και η λογιστική παραγώγων σε χρηματοοικονομικό επίπεδο σχετίζονται άμεσα με τη λογιστική αντιστάθμισης για την οποία γίνεται προσπάθεια ανάλυσης και εξέτασης του νομικού πλαισίου και της λογιστικής παραγώγων σύμφωνα με το ΔΠΧΑ 9. Η διεθνής βιβλιογραφία που στοχεύει στην ανάλυση του νομικού πλαισίου για όλα τα παράγωγα και τη λογιστική αντιστάθμισης δείχνει ότι το τρέχον ρυθμιστικό πλαίσιο έχει ισχυρή επιρροή στην απόφαση μιας εταιρείας εάν θα επιλέξει τη λογιστική αντιστάθμισης και πώς θα αποζημιωθούν οικονομικά.