Ο ρόλος των κρατικών ενισχύσεων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ο λογιστικός χειρισμός τους σύμφωνα με το δλπ 20

Abstract

Οι κρατικές ενισχύσεις αποτελούν κύριο εργαλείο χρηματοδότησης των επιχειρήσεων που αποσκοπεί στην ανάπτυξη τους και στην πραγματοποίηση βιώσιμων επενδύσεων. Η άντληση από την πλευρά των επιχειρήσεων τέτοιων ενισχύσεων αποτελεί βασική επιδίωξη και θεμιτό τρόπο χρηματοδότησής τους καθώς ενισχύει την παραγωγικότητα και την βιωσιμότητα τους. Ακόμη, οι κρατικές ενισχύσεις αποτελούν βασικό παράγοντα περιφερειακής ανάπτυξης και μείωσης ανισοτήτων. Η δυσκολία άντλησης κρατικών ενισχύσεων από την πλευρά των επιχειρήσεων είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται συχνά. Σε αυτό συντελούν τόσο η ελλιπής πληροφόρηση όσο και το απαιτητικό θεσμικό πλαίσιο που τις διέπει. Τα κύρια εργαλεία για την άντληση κρατικών ενισχύσεων από την πλευρά των επιχειρήσεων είναι ο Αναπτυξιακός Νόμος αλλά και το ΕΣΠΑ. Ο σκοπός των κρατικών ενισχύσεων είναι πραγματοποίηση παραγωγικών επενδύσεων από την μεριά των επιχειρήσεων έτσι ώστε να ενισχυθεί η ανάπτυξή τους. Η πλειοψηφία των επιχειρήσεων απαρτίζεται από μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τόσο σε εγχώριο όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και ο ρόλος τους στην οικονομία και στην απορρόφηση των κονδυλίων είναι κρίσιμης σημασίας. Τα κύρια γνωρίσματά των επιχειρήσεων αυτών έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην ανθεκτικότητά τους σε περιόδους οικονομικής ύφεσης και αποτελούν κύριο μοχλό ανάπτυξης των οικονομιών. Η αναγνώριση των κρατικών ενισχύσεων σύμφωνα με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα αντιμετωπίζεται σύμφωνα με τις αρχές του Δ.Λ.Π. 20. Η εφαρμογή των Δ.Λ.Π δεν είναι καθολική και ιδιαίτερα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις σπανίως τα εφαρμόζουν. Το Δ.Λ.Π. 20 ορίζει δυο μεθόδους λογιστικής αντιμετώπισης των κρατικών ωφελειών.