Κίνητρα και εμπόδια εκπαιδευόμενων για τη συμμετοχή τους σε εκπαιδευτικά προγράμματα Κέντρων Διά Βίου Μάθησης σε Βέροια, Νάουσα και Αλεξάνδρεια

Abstract

Η παρούσα διπλωματική διατριβή αποπειράται την εξέταση των κινήτρων και των εμποδίων των ενηλίκων εκπαιδευόμενων στα Κέντρα Διά Βίου Μάθησης (ΚΔΒΜ) σε Βέροια, Νάουσα και Αλεξάνδρεια. Στο αρχικό μέρος της παρούσης αρχικά υπάρχει η βιβλιογραφική ανασκόπηση της εργασίας που αποτελεί και τη θεωρητική βάση της έρευνας. Πιο αναλυτικά, στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται λόγος για την εκπαίδευση ενηλίκων, την εννοιολογική προσέγγιση του όρου, τα χαρακτηριστικά των ενήλικων εκπαιδευόμενων, τον ρόλο του εκπαιδευτή ενηλίκων και τη λειτουργία των Κέντρων Διά Βίου Μάθησης. Έπειτα, το δεύτερο κεφάλαιο αναφέρει τα κίνητρα στην εκπαίδευση ενηλίκων και πιο αναλυτικά γίνεται λόγος για τις θεωρίες των κινήτρων γενικότερα αλλά και για τα κίνητρα μάθησης και τα κίνητρα συμμετοχής. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται λόγος για τα εμπόδια τόσο σε γενικό πλαίσιο όσο και τα εμπόδια στην εκπαίδευση ενηλίκων ενώ στο τέλος του κεφαλαίου υπάρχει η τυπολογία των εμποδίων συμμετοχής σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Στη συνέχεια γίνεται λόγος για τους ερευνητικούς στόχους της διατριβής, οι οποίοι στην προκειμένη περίπτωση είναι ο εντοπισμός και η αναγνώριση των εμποδίων και των κινήτρων των ενήλικων εγγεγραμμένων στα προγράμματα των Κέντρων Διά Βίου Μάθησης της Νάουσας, της Βέροιας και της Αλεξάνδρειας. Στη συνέχεια ακολουθεί η μεθοδολογία της έρευνας όπου γίνεται λόγος για τα βήματα που ακολουθήθηκαν κατά τη διαδικασία τόσο της δευτερογενούς όσο και της πρωτογενούς έρευνας. Ακολουθούν τα συμπεράσματα της έρευνας, τόσο βάσει περιγραφικής όσο και επαγωγικής στατιστικής, όπου προκύπτει πως οι περισσότεροι εγγεγραμμένοι είναι γυναίκες, νεαρής ηλικίας ενώ αναφορικά με τα κίνητρα φαίνεται πως η βελτίωση της απόδοσης και η αύξηση των τυπικών προσόντων είναι από τα πιο ισχυρά κίνητρα. Στο ζήτημα των εμποδίων φαίνεται πως η ύπαρξη πρακτικής άσκησης, το ωράριο και η διάρκεια φοίτησης είναι τα πιο ισχυρά εμπόδια ενώ η στήριξη από φίλους και οικογένεια όπως και η μετακίνηση δεν φαίνεται να τίθενται ως τα πιο ισχυρά εμπόδια για την παρακολούθηση των ενηλίκων. Τέλος, παρατίθενται τα συμπεράσματα της παρούσας διατριβής και οι προτάσεις για μελλοντική έρευνα.