Η λήψη αποφάσεων στην εκπαιδευτική διοίκηση σε περιόδους κρίσης

Abstract

Σκοπός της έρευνας είναι η εξέταση των παραγόντων που καθορίζουν την αποτελεσματική λήψη αποφάσεων από την εκπαιδευτική διοίκηση σε επίπεδο σχολικής μονάδας σε περιόδους κρίσης. Μέσα από θεωρητική και εμπειρική προσέγγιση, επιχειρείται να εντοπιστούν οι παράγοντες που προσδιορίζουν την αποτελεσματικότητα της λήψης αποφάσεων των διευθυντών ελληνικών σχολείων σε περιόδους κρίσης, η σχέση των δεξιοτήτων διοίκησης των διευθυντών ελληνικών σχολείων με την αποτελεσματικότητα διαχείρισης κάποιας κρίσης και το επίπεδο διοικητικής ετοιμότητας των διευθυντών ελληνικών σχολείων στην περίπτωση ξεσπάσματος κάποιας κρίσης. Η ερευνητική μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε είναι η πρωτογενής ποιοτική έρευνα με το εργαλείο των συνεντεύξεων. Στο δείγμα συμμετείχαν πέντε διευθυντές/ντριες της πρωτοβάθμιας και πέντε της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που κατείχαν διευθυντικές θέσεις στην περίοδο της τηλεκπαίδευσης, και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Η αποτελεσματικότητα της λήψης αποφάσεων των διευθυντών των ελληνικών σχολικών μονάδων επηρεάζεται από τον βαθμό ετοιμότητας του εκπαιδευτικού συστήματος. Μέσα στην πανδημία βελτιώθηκε η σχολική κουλτούρα, οι εκπαιδευτικοί και οι διευθυντές/ντριες ήρθαν πιο κοντά, αντάλλαξαν εποικοδομητικές προτάσεις και απόψεις, δημιούργησαν κοινές βάσεις και εργασιακές αξίες που συνέβαλαν στη δημιουργία νέων συνεργασιών μεταξύ τους. Οι διευθυντές/ντριες αναγνώρισαν τη σπουδαιότητα του ρόλου των εκπαιδευτικών στην εκτέλεση των διαδικασιών μέσα στην κρίση, ενώ οι ίδιοι ως ηγέτες επέδειξαν δεξιότητες που σχετίζονται με τη γρήγορη λήψη αποφάσεων και την καλύτερη επικοινωνία μέσω του διαλόγου. Οι ηγέτες κλήθηκαν να αξιοποιήσουν ταλέντα και δεξιότητές τους, όπως η επίδειξη ανθεκτικότητας και υπομονής, οι επικοινωνιακές τους ικανότητες για τον συντονισμό των εκπαιδευτικών αλλά και των λοιπών ομάδων της σχολικής κοινότητας, καθώς και τις γνώσεις και εμπειρίες τους για την επίλυση προβλημάτων.