Το μέλλον της Ελληνικής αεροπορικής ισχύος. Μπορεί η Ελλάδα να πετύχει την αεροπορική κυριαρχία;

Abstract

Η αεροπορική ισχύς έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της διεξαγωγής του σύγχρονου πολέμου, και μερικές φορές το κεντρικό στοιχείο- ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες. Λόγω της εστίασης της αεροπορικής ισχύος ως πεδίο διερεύνησης σε διεθνές επίπεδο σε μελέτες ασφάλειας, αυτή η εργασία φιλοδοξεί να παράσχει αρχικά μια μικρή έρευνα της ιστορίας της αεροπορικής ισχύος, χωρίς όμως να διερευνήσει τις πολλές τεχνολογικές ή κοινωνιολογικές διαστάσεις της. Στόχος της εργασίας είναι να εστιάσει σε μια σειρά από ενδο-στρατιωτικά ζητήματα, με την εξέταση της περιπτωσιολογικής μελέτης της Ελλάδος αναφορικά με τον τρόπο οργάνωσης και ελέγχου της αεροπορικής της δύναμης, προκειμένου να εξαχθούν συμπεράσματα για το μέλλον της αεροπορικής ισχύος της. Κατανοώντας την αεροπορική ισχύς ως όργανο της εθνικής στρατιωτικής δύναμης, η εργασία έχει ως σκοπό να απαντήσει στο κύριο ερευνητικό ερώτημα για το αν η Ελλάδα μπορεί να πετύχει την αεροπορική κυριαρχία. Η εργασία επικεντρώνεται κυρίως στη συμβατική αεροπορική ισχύ, και όχι στη διαστημική αεροπορική ισχύ. Η μεθοδολογία της εργασίας περιλαμβάνει ανάλυση βιβλίων, περιοδικών, και επίσημων εγγράφων κυβερνήσεων.Με τις προμήθειες εκσυγχρονισμού του στόλου της πολεμικής αεροπορίας που υλοποιούνται την τρέχουσα περίοδο, σε σύγκριση με την κατάσταση που επικρατεί στην τουρκική πολεμική αεροπορία, συμπεραίνεται ότι η Ελλάδα αποκτά ισχυρή αεροπορική ισχύ. Συμπερασματικά, διαφαίνεται ότι η Ελλάδα μπορεί να πετύχει αεροπορική κυριαρχία στον εναέριο χώρο της τα προσεχή πέντε χρόνια, με την προϋπόθεση ότι θα υλοποιηθούν οι προμήθειες των απαιτούμενων παραμέτρων των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και των αποτελεσματικών επικοινωνιών.