Η μακροχρόνια στασιμότητα και η πανδημία: μια ανάλυση στο πλαίσιο των μακρών κυμάτων

Abstract

Η παρούσα εργασία διερευνά, στηριζόμενη στη θεωρία των μακρών κυμάτων, εάν ο τομέας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, θα μπορούσε, με καταλύτη τον COVID-19, να εμφανίσει μια καινοτομία ικανή να πυροδοτήσει το έκτο κύμα. Από το 2009, διανύουμε μια περίοδο μακροχρόνιας δομικής στασιμότητας, της οποίας τα πλήγματα γίνονται βαθύτερα, με το ξέσπασμα της πανδημίας. Ταυτόχρονα, η εμφάνιση του έκτου κύματος δεν δείχνει σημάδια επικείμενης έναρξης, ανατροφοδοτώντας και διατηρώντας ενεργή τη στασιμότητα. Τέλος, η βιοτεχνολογία και η ρομποτική, ως επιστήμες που εξελίσσονται ραγδαία τα τελευταία χρόνια, δεν θα καταφέρουν άμεσα να τονώσουν την οικονομία, αφού η πρώτη απαιτεί χρόνο για την κατασκευή καινοτόμων φαρμάκων και η δεύτερη προκαλεί μεγάλη απώλεια θέσεων εργασίας.

This bachelor thesis explores, based on long-wave theory, whether the healthcare sector, with COVID-19 acting as a catalyst, could come up with an innovation capable of triggering the sixth wave. Since 2009, we are going through a period of secular stagnation, the blows of which have deteriorated, with the outbreak of the pandemic. At the same time, the appearance of the sixth wave shows no signs of an impending start, keeping the stagnation active. Finally, biotechnology and robotics, as sectors of science that are evolving rapidly in recent years, will not be able to directly stimulate the economy, since the former requires time for the production of innovative drugs and the latter causes great job loss.