Τα αναστάσιμα Ευλογητάρια Πέτρου Λαμπαδαρίου. Συμβολή στην ιστορία, ερμηνεία και εκτέλεση του ορθρινού μέλους

Abstract

Ο Πέτρος Λαμπαδάριος υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους μελοποιούς της μεταβυζαντινής περιόδου και ο κορυφαίος του 18ου αιώνος. Μεταξύ του πλήθους των έργων του, έχουν διασωθεί σε μελοποίησή του τα αναστάσιμα Ευλογητάρια. Είναι από τα γνωστά έργα του Πέτρου και χρησιμοποιούνται συστηματικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο στους Κυριακάτικους όρθρους, ενώ ψάλλονται από το μεγαλύτερο ποσοστό των ψαλτών στον όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου. Στην εργασία μας, εξετάζονται τα Ευλογητάρια αναφορικά με άξονες όπως η θεολογία, η υμνολογία, η μουσική, η θεωρία, η μετρική, η ρυθμική και η παλαιογραφία. Η εργασία αποτελείται από τέσσερα Κεφάλαια. Στο πρώτο Κεφάλαιο παρουσιάζεται η θέση των αναστασίμων Ευλογηταρίων στην ορθόδοξη λατρεία, το ποιητικό τους κείμενο και η θεολογία τους. Στο δεύτερο Κεφάλαιο παρατίθενται οι μουσικές καταγραφές των Ευλογηταρίων. Στο τρίτο Κεφάλαιο παρουσιάζεται το μέλος των Ευλογηταρίων από τον Πέτρο Λαμπαδάριο και στο τέταρτο Κεφάλαιο αναλύεται το πρώτο τροπάριο των Ευλογηταρίων βάσει του οποίου αναλύονται και τα υπόλοιπα όμοια στη σύνθεση τροπάρια. Η ανάλυση είναι δομική και μετρική, τροπική και συντακτική. Η εργασία τελειώνει με τα συμπεράσματα και αμέσως μετά υπάρχει παράρτημα με μουσικές καταγραφές των αναστασίμων Ευλογηταρίων.