Η Ελληνική εθνική μειονότητα στη Βόρεια Ήπειρο και η μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης. Ιστορικό και νομικό πλαίσιο. Μία συγκριτική ανάλυση.

Abstract

Η έννοια της «μειονότητας» εμφανίστηκε στη γλώσσα της πολιτικής επιστήμης με την άνοδο του εθνικισμού στην Ευρώπη, ουσιαστικά κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Παρόλα αυτά, ακριβής ορισμός της έννοιας της μειονότητας, δεν υφίσταται έως σήμερα. Η Σύμβαση-Πλαίσιο για την Προστασία των Μειονοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, συμπληρώνει αυτό το κενό και θέτει στόχους που πρέπει να επιτευχθούν από τα κράτη. Η εφαρμογή της Σύμβασης- Πλαισίου παρέχεται κυρίως από τα μέτρα που λαμβάνονται και πρέπει να εφαρμοστούν από τα εθνικά δίκαια και δευτερευόντως από διμερείς συμφωνίες, δεδομένου ότι δεν προβλέπονται κυρώσεις για την μη εφαρμογή της. Υπάρχουν επίσης κάποιες άλλες διεθνείς πράξεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, που επιβάλλουν κυρώσεις ως προς την καταπάτηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Η υπόθεση της εργασίας είναι ότι, ένα ανεπαρκές ζήτημα προστασίας μειονοτήτων από νομοθετική άποψη, μπορεί να διαταράξει την ειρήνη και τη σταθερότητα των κρατών. Για να αποσαφηνιστεί σωστά η μορφή των μεθοδολογικών στοιχείων, αυτή η εργασία στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στην ποιοτική ανάλυση εγγράφων όσο και την ανάλυση σχεσιακού περιεχομένου. Η εργασία επικεντρώνεται στην αλβανική νομοθεσία και στις δεσμεύσεις της για την προστασία της ελληνικής μειονότητας, καθώς και στην ελληνική νομοθεσία για την προστασία της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Η σύγκριση των πολιτικών προσεγγίσεων αναφορικά με την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και την μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, έγινε απαραίτητη προκειμένου να εξεταστεί η ένταξη των μειονοτικών ομάδων υπό διαφορετικές συνθήκες. Έχουν αξιολογηθεί διάφοροι παράγοντες όπως οι εκπαιδευτικές πολιτικές, η θρησκεία και οι πολιτικές προσεγγίσεις για την ένταξη των μειονοτήτων, προκειμένου να δοθεί μια επισκόπηση σχετικά με τις ιδιαιτερότητες και τις ομοιότητες και για τις δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις μειονοτήτων. Επιπρόσθετα, σημαντικές πτυχές του προβλήματος αντιμετώπισης των παραπάνω μειονοτήτων, αντανακλώνται στη συγκριτική ανάλυση των μειονοτήτων στην Ελλάδα και την Αλβανία, με βάση την οποία εξάγονται τα συμπεράσματα και με τα οποία επαληθεύεται τελικά η υπόθεση εργασίας.