Ατομική μελέτη περίπτωσης σε αντίθεση με ομαδική. Ιστορία ζωής και ανεπίσημα στοιχεία. Ένα αφασικό άτομο με συννοσυρότητα

Abstract

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το σημαντικό ρόλο της διήγησης της ιστορίας ενός ατόμου που διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού και ένα χρόνο μετά με μεταστατικό όγκο στον εγκέφαλο και στη συνέχεια ερευνά τον τρόπο που επικοινωνεί το άτομο αυτό στην καθημερινότητά του. Πιο συγκεκριμένα, για το σκοπό αυτό δημιουργήθηκε ένα βίντεο με στόχο την κοινοποίησή του στο διαδίκτυο για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας. Ένας επιπλέον σκοπός της παρούσας μελέτης είναι και η αξιολόγηση της ποιότητας επικοινωνίας του ατόμου κυρίως από επαγγελματίες υγείας. Δεν παραλήφθηκε και η αξιολόγηση της ποιότητας ζωής του υποκειμένου από τους συγγενείς και φίλους. Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων αρχικά πραγματοποιήθηκε μια πλήρης λήψη ιστορικού για την σαφή ιατρική, οικογενειακή και προσωπική εικόνα της Ν.Ε. (υποκείμενο μελέτης), ώστε στη συνέχεια μέσω της συνέντευξης να δημιουργηθεί το βίντεο με τα απαραίτητα στοιχεία προς προβολή στην διήγηση της ιστορίας της. Στη συνέχεια, δόθηκε το βίντεο για παρακολούθηση σε 100 άτομα που είναι επαγγελματίες υγείας συμπεριλαμβανομένων λογοθεραπευτών και άλλων ειδικοτήτων (φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, επαγγελματίες ειδικής αγωγής, ψυχολόγοι και νοσηλευτές). Επιπλέον, το βίντεο παρακολούθησαν και 7 άτομα από το οικογενειακό/ φιλικό περιβάλλον. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω του ερωτηματολογίου « Quality of Communication Life Scale» (Paul et al, 2004). Τέλος, αναφορικά με την συνολική Ποιότητα επικοινωνίας η αξιολόγηση των επαγγελματιών υγείας και των συγγενών - φίλων μπορεί να χαρακτηριστεί ως αρκετά υψηλή. Τέτοιου είδους ατομικές μελέτες περίπτωσης με την παράλληλη παρουσίαση ενός βίντεο μπορούν να χρησιμοποιηθούν εποικοδομητικά στην έρευνα, καθώς ο καθένας έχει διαφορετική κλινική εικόνα, όπως επίσης και για την επιπρόσθετη υποστήριξή των ατόμων οδηγώντας τους πιθανόν σε βελτίωση της ποιότητας επικοινωνίας και της ζωής τους.