Μουσεία και προσβασιμότητα για τα άτομα με οπτική αναπηρία: απόψεις ενηλίκων ατόμων με οπτική αναπηρία

Abstract

Αρχικά, σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση των απόψεων των ατόμων με Οπτική Αναπηρία σχετικά με την Προσβασιμότητα στα Μουσεία. Πιο αναλυτικά, διερευνάται η συχνότητα και ο λόγος των επισκέψεων των ατόμων με Οπτική Αναπηρία στα Μουσεία, καθώς και τόσο οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σ’ ένα Μουσειακό Χώρο όσο και οι διευκολύνσεις που έχουν δεχτεί. Τέλος, μέσω του Ερωτηματολογίου διερευνάται κατά πόσο στην Ελλάδα εφαρμόζονται οι κανόνες πρόσβασης και εφαρμογής εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τα άτομα με Οπτική Αναπηρία και δίνεται έμφαση στις προτάσεις που δίνουν οι συνεντευξιαζόμενοι για τη βελτίωση της Προσβασιμότητας στα Μουσεία. Σχετικά με το δείγμα, οι συμμετέχοντες αποτελούνται από είκοσι ενήλικα άτομα από το Βόλο και τη Θεσσαλονίκη, δεκατέσσερα άτομα έχουν Σοβαρή Οπτική Αναπηρία και έξι άτομα έχουν Σοβαρή Οπτική Αναπηρία με αντίληψη του φωτός. Οι ηλικίες τους κυμαινόταν από 21 έως 68 χρονών (Μ.= 40,80, Τ.Α.= 14,43). Σχετικά με τα αποτελέσματα, προέκυψε ότι σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες επισκέπτονται σπάνια τα Μουσεία και ο λόγος επίσκεψής τους είναι η απόκτηση των γνώσεων. Επίσης, το μεγαλύτερο εμπόδιο που φαίνεται να αντιμετωπίζουν τα άτομα με Οπτική Αναπηρία στα Μουσεία είναι η απουσία απτικών εκθεμάτων. Τέλος, θα τους διευκόλυνε η παροχή αυτόνομης ηχητικής πληροφόρησης (Walkman), η ύπαρξη περισσοτέρων απτικών εκθεμάτων και άλλα. Σχετικά με την κατάσταση Προσβασιμότητας στην Ελλάδα θεωρούν ότι είναι μέτρια και επιρρίπτουν την ευθύνη στο Κράτος.