Καταστροφική ηγεσία στο δημόσιο τομέα: μια εμπειρική προσέγγιση

Abstract

Η παρούσα έρευνα με ερείσματα στο μοντέλο εργασιακού στρες «πρόκληση-εμπόδιο» και στις αρχές της συναλλακτικής θεωρίας του στρες εξετάζει σε μία ανθρωποκεντρική προσέγγιση τις συνθήκες κάτω από τις οποίες σχετίζεται η φθοροποιός ηγεσία με την ευεξία των υπαλλήλων, και συγκεκριμένα το μεσολαβητικό ρόλο της αποτίμησής της, ως πρόκληση, στη σχέση της με την ενεργό εργασιακή εμπλοκή και το μεσολαβητικό ρόλο της αποτίμησής της, ως εμπόδιο, στη σχέση της με την εργασιακή εξουθένωση στο δημόσιο τομέα. Σχεδιασμός/μεθοδολογία/προσέγγιση: Χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο δομικών εξισώσεων (SEM) μερικών ελαχίστων τετραγώνων (PLS) σε δείγμα διακοσίων εβδομήντα (270) υπαλλήλων στο δημόσιο τομέα (Προϊστάμενοι και υφιστάμενοι), και συγκεκριμένα στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (Ο.Α.Ε.Δ.), στην Ελλάδα. Οι μετρήσεις έγιναν με τέσσερα πρότυπα ερευνητικά εργαλεία , που χρησιμοποιήθηκαν από προηγούμενους ερευνητές. Ευρήματα: Τα αποτελέσματα υπέδειξαν πως η φθοροποιός ηγεσία αποτελεί έναν στρεσογόνο οργανωσιακό παράγοντα που συνδέεται, με υψηλή μάλιστα συσχέτιση, με την αποτίμησή της, ως «εμπόδιο» στην ανάπτυξη των υφιστάμενων, ενώ παράλληλα μειώνει την ενεργό εμπλοκή τους μέσα από την αρνητική της συσχέτιση με την αποτίμησή της, ως «πρόκληση». Πρωτοτυπία/συμβολή: Τα ευρήματα επαληθεύουν προηγούμενες μελέτες, αλλά υποδεικνύουν μια ανατρεπτική για τα εργασιακά δεδομένα αρνητική συσχέτιση της φθοροποιού ηγεσίας με την εξουθένωση.