Ο επικοινωνιακός πόλεμος στη Συρία και το Ιράκ

Abstract

Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται η ανάλυση των συνεπειών και του αντικτύπου που μπορεί να έχει ο επικοινωνιακός πόλεμος μεταξύ των διεθνών δρώντων ιδιαίτερα σε συγκρουσιακές καταστάσεις. Επικεντρώνοντας την προσοχή της στο διεξαγόμενο πόλεμο στη Συρία και το Ιράκ, επιχειρείται η καταγραφή των επικοινωνιακών στρατηγικών και πολιτικών αφηγήσεων διαφόρων παραγόντων ώστε να εξαχθούν ωφέλιμα συμπεράσματα προς όφελος της ακαδημαϊκής κοινότητας σχετικά με την προπαγάνδα, τη διπλωματία και την κυβερνο-τρομοκρατία, που προωθούνται μέσω των σύγχρονων επικοινωνιακών τεχνικών για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Θέτοντας αρχικά το θεωρητικό πλαίσιο, προσδιορίζεται κατά πόσο οι σύγχρονες συγκρούσεις ταυτίζονται με τους συμβατικούς πολέμους του παρελθόντος υπό το πρίσμα του νέου διαμορφούμενου πληροφοριακού περιβάλλοντος, το οποίο έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις διάχυσης της ισχύος ακόμη και μεταξύ μη κρατικών παραγόντων. Δευτερευόντως, αναλύεται η δυναμική του επικοινωνιακού πολέμου στους τομείς της διπλωματίας, της προπαγάνδας και της χρήσης του από αναδυόμενες τρομοκρατικές οργανώσεις, είτε για την επίτευξη των σκοπών και των συμφερόντων των κρατών είτε από τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους, για τη διάδοση της ριζοσπαστικής ιδεολογίας του και τη δημιουργία μιας νέας οντότητας στη Μέση Ανατολή. Τέλος, γίνεται αναφορά στις δράσεις κρατικών παραγόντων στο πεδίο της διεθνούς πολιτικής, όπου η νέα δυναμική της τεχνολογίας των ψηφιακών επικοινωνιών συνέβαλλε στην εκθετική αύξηση των μέσων ενημέρωσης επηρεάζοντας και αμφισβητώντας τις αντιλήψεις μας μεταξύ της πληροφόρησης και της πολιτικής δράσης. Η τοποθέτηση αυτής της τάσης στο πλαίσιο των υφισταμένων μέσων ενημέρωσης και των διαφορετικών γεωγραφικών και πολιτισμικών προτύπων χρήσης τους, απαιτεί να κατανοήσουμε πώς το εξελισσόμενο επικοινωνιακό περιβάλλον έχει επηρεάσει τη δυναμική των συγκρούσεων.