Είναι η περιφερειακή ολοκλήρωση ένα αποτελεσματικό εναλλακτικό σύστημα παγκόσμιας Διακυβέρνησης;

Abstract

Σκοπός της εργασίας είναι να διερευνήσει κατά πόσο η περιφερειακή ολοκλήρωση μπορεί να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό και εναλλακτικό σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης. Η ερευνητική μέθοδος που ακολουθήθηκε και αναπτύχθηκε σε τέσσερα κεφάλαια, είναι η συγκέντρωση, η επισταμένη μελέτη και παρουσίαση εκθέσεων, ακαδημαϊκών άρθρων και επιστημονικών συγγραμμάτων, τα οποία πραγματεύονται την παγκόσμια διακυβέρνηση και την περιφερειακή ολοκλήρωση, ενώ παράλληλα εξετάζουν περιπτώσεις εφαρμογής της δεύτερης. Για τις ανάγκες της μελέτης, στο πρώτο κεφάλαιο αναλύονται τα τέσσερα -ανταγωνιστικά μεταξύ τους- μοντέλα της παγκόσμιας πολιτικής. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφονται τα χαρακτηριστικά του μοντέλου της παγκόσμιας διακυβέρνησης, όπως εξελίχτηκε υπό την πίεση του διλλήματος ασφαλείας των κρατών στην νέα παγκόσμια τάξη. Παράλληλα αναλύεται η ιστορική εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομικής διακυβέρνησης υπό το βάρος του διλλήματος ευημερίας. Στο τρίτο κεφάλαιο αναπτύσσονται οι έννοια και οι θεωρίες που εξηγούν την περιφερειακή ολοκλήρωση. Συγκρίνονται τα χαρακτηριστικά της με τα αντίστοιχα του συστήματος της παγκόσμιας διακυβέρνησης, προκειμένου να εξακριβωθεί εάν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτικό σύστημα. Τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο τίθενται συγκεκριμένα κριτήρια βάσει των οποίων εξετάζεται αν τα κράτη που μετέχουν σε διαδικασίες ολοκλήρωσης επιτυγχάνουν αποτελεσματικά τους βασικούς τους στόχους ως προς την επίτευξη της ειρήνης, της ασφάλειας και της επιβίωσης. Από τα αποτελέσματα της μελέτης, εξάγεται το συμπέρασμα ότι η περιφερειακή ολοκλήρωση είναι μια εναλλακτική δομή στο υπάρχον σύστημα της παγκόσμιας διακυβέρνησης, ιδιαίτερα αποτελεσματική στους τομείς της ασφάλειας, της ειρήνης, στην προστασία του περιβάλλοντος και γενικότερα στην επίλυση διεθνών υποθέσεων. Η αποτελεσματικότητα στους τομείς της οικονομίας, της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου και της προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων διαφοροποιείται και εξαρτάται από τις πολιτικές επιλογές, τον βαθμό συνεργασίας και τον τρόπο λειτουργίας, ως προς τη λήψη αποφάσεων της εκάστοτε περιφερειακής ένωσης.