Η πρόσληψη των αιρέσεων ως λογοτεχνικό μοτίβο από την Εικονομαχία έως και τους Βογόμιλους: παραγωγή ορθοδόξων κειμένων στη Βυζαντινή και ετεροδόξων κειμένων στην Παλαιοσλαβική γραμματεία

Abstract

Κεντρικό θεματικό άξονα της διατριβής με τίτλο: Η πρόσληψη των αιρέσεων ως λογοτεχνικό μοτίβο από την Εικονομαχία έως και τους Βογόμιλους: Παραγωγή ορθοδόξων κειμένων στη Βυζαντινή και ετεροδόξων κειμένων στην Παλαιοσλαβική Γραμματεία», αποτελεί η διακειμενική προσέγγιση και πρόσληψη μεσαιωνικών ελληνικών, παλιοσλαβικών και στην περίπτωση αυτή και των λατινικών πηγών με στόχο την ανάδειξη της σκιαγράφησης της εικόνας του «άλλου». Αναζητώντας κοινούς τόπους, ταυτόσημες εκφράσεις εντοπίζουμε τη διαδρομή της έννοιας «αίρεση» και τη σημασιολογική της προσέγγιση σε λογοτεχνικό, πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο.

Main issue of the thesis entitled: Reception of heresies as a literary motif from Iconoclasm to Bogomils. Production of orthodox texts in Byzantine and heterodox in Old Church Slavonic literature, is the interpretative analysis and reception of the Medieval Greek, Slavonic and in this case Latin sources to highlight the contrast of the image of “other”. Seeking common ground, identical expressions identify the route of the term "Heresies" and semantic approach to literary, political and ideological point of view.