Η απόδοση των κυρίων ονομάτων στα έργα του Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχοβ: η σχέση ονόματος και του χαρακτήρα των ηρώων και οι δυσκολίες που συναντάμε κατά τη μετάφρασή τους.

Abstract

Ο Τσέχωφ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους και σπουδαιότερους διηγηματογράφους της Ρωσίας. Ο θάνατος του αντιμετωπίστηκε ως προσωπικό τραγικό συμβάν σε κάθε σπίτι. Υπήρξε εκφραστής του ρωσικού ρεαλισμού, του ρωσικού πνεύματος και της πολιτικής κατάστασης της εποχής εκείνης. Δεν φοβόταν να σατιρίσει και να χλευάσει ούτε τους κρατικούς αξιωματούχους, ούτε τους ευγενείς. Με τον καυστικό του τρόπο τόνιζε την κάθε αρνητική πλευρά στην συμπεριφορά ή και στον χαρακτήρα. Του Τσέχωφ δεν του άρεσε η επιτηδευμένη και ψεύτικη συμπεριφορά, η δουλικότητα και ο ξεπεσμός. Στα έργα που παρουσιάζουμε στην εργασία κάνουμε την ανάλυση του ύφους, τρόπου της χρήσης των κυρίων ονομάτων και της αφηγηματικής του μανιέρας. Παραθέτουμε τις απόψεις των ειδικών στην μετάφραση και τις θεωρίες τους για την μετάφραση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όταν προσπαθούμε να μεταφέρουμε ένα λογοτεχνικό έργο από την μια γλώσσα σε μια άλλη. Στην εργασία θα μελετήσουμε έξη από τα έργα του Τσέχωφ: «Χαμαιλέων», «Ο θάνατος του υπαλλήλου», «Το Επίθετο του αλόγου», «Η τρομερή νύχτα», «Η συκοφαντία», και «Τα παπούτσια» (εναλλακτικός τίτλος «Οι μπότες»). Όλα τα έργα που θα αναλύσουμε έχουν χαρακτηριστικούς τίτλους, ή κύρια χαρακτηρίστηκα ονόματα των ηρώων από τα οποία καταλαβαίνουμε ή υποψιαζόμαστε τον συμβολικό τους χαρακτήρα. Τα διηγήματα αυτά είναι από τα πρώιμα διηγήματά του, που έχουν έντονο σατιρικό ύφος, αν και μικρά (μόλις μιας σελίδας), αντιλαμβανόμαστε αμέσως τον προβληματισμό. Αυτό ήταν και το ταλέντο του Τσέχωφ. Η λακωνικότητα. Το χαρακτηριστικό στοιχείο του είναι η απουσία περιγραφικών στοιχείων, δεν υπάρχουν σύνθετες προτάσεις, περιγραφές και ανάλυση της υπόθεσης. Ο αναγνώστης έχει την χαρά να ανακαλύψει την πλοκή, την υπόθεση, το βαθύτερο νόημα και να βγάλει τοα συμπεράσματα μόνος του. Το ύφος του έχει την διάσταση της καθημερινής συζήτησης. Δεν έχει τίποτα το φτιαχτό και επιτηδευμένο. Όλα είναι απολύτως φυσικά. Αυτό σε ξεκουράζει. Δεν βαριέσαι από τις ατελείωτες περιγραφές και τα διαβάζεις με ευχαρίστηση και περιέργεια.