Η ολοκλήρωση των συστημάτων ISO 9000 και ISO 14000: οι προϋποθέσεις, η διαδικασία, τα οφέλη και οι περιορισμοί της ενοποίησης

Abstract

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αυξανόμενη ευαισθητοποίηση σε ό,τι αφορά στην προστασία του Φυσικού Περιβάλλοντος. Οι καταναλωτές απαιτούν πλέον προϊόντα που αφενός θα ανταποκρίνονται στις προσδοκίες τους και που αφετέρου η παραγωγή και χρήση τους θα προκαλεί τη λιγότερη δυνατή μόλυνση στη φύση. Έτσι, οι επιχειρήσεις δεν επικεντρώνονται πλέον μόνο στο να προσαρμόζουν τη διαδικασία παραγωγής ώστε να παράγονται ποιοτικά προϊόντα, αλλά αναζητούν ταυτόχρονα και μεθόδους που θα έχουν αμελητέα επίδραση στο περιβάλλον. Για το λόγο αυτό, ο αριθμός των επιχειρήσεων, που πέρα της πιστοποίησης με το Σύστημα Διαχείρισης της Ποιότητας ISO 9000 αναζητά και την πιστοποίηση με το Σύστημα Περιβαλλοντικής Διαχείρισης ISO 14000, αυξάνεται συνεχώς. Το παρόν άρθρο πραγματεύεται τα επιμέρους αντικείμενα των παραπάνω προτύπων, καθώς και τη δυνατότητα ολοκλήρωσής τους σε ένα ενιαίο σύστημα. Στόχος του άρθρου είναι η κατανόηση των εννοιών διαχείρισης ποιότητας και διαχείρισης περιβάλλοντος, η παρουσίαση των ομοιοτήτων και των διαφορών των Συστημάτων Διαχείρισης Ποιότητας ISO 9000:2000 και Περιβαλλοντικής Διαχείρισης ISO 14000, καθώς και η περιγραφή των προϋποθέσεων και της διαδικασίας που πρέπει να ακολουθηθεί για την ενοποίηση και ολοκλήρωσή τους. Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την μελέτη των δύο προτύπων είναι ότι η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης από τις επιχειρήσεις, προσφέρει σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.