Η επιχειρησιακή συνεργασία ΕΕ – ΝΑΤΟ μετά το 2016

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία, γίνεται μια προσπάθεια προσέγγισης του θέματος σύμφωνα με τα παρακάτω: Στο 1ο Κεφάλαιο, αρχικά γίνεται μια στοιχειώδης μνεία στη θεωρία των Συμμαχιών προσπαθώντας αυτή να αποτελέσει ένα συνδετικό επεξηγηματικό4 κρίκο αλλά και μια θεωρητική βάση για την εισαγωγή και κατανόηση των διαστάσεων του θέματος, δηλαδή της «Συμμαχίας δύο Συμμαχιών». Ακολούθως, γίνεται αναφορά στη διαχρονική εξέλιξη των Πολιτικών Ασφάλειας και Άμυνας της ΕΕ αλλά και των Στρατηγικών Αντιλήψεων της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, από το τέλος του ψυχρού πολέμου μέχρι το 2016, για να διαπιστώσουμε πώς αυτές μεταβάλλονται και προσαρμόζονται ανάλογα με τις αλλαγές του παγκόσμιου περιβάλλοντος ασφάλειας. Στη συνέχεια του Κεφαλαίου και για την ίδια χρονική περίοδο, αναλύεται η εξέλιξη της συνεργασίας των δύο Οργανισμών στον τομέα ασφάλειας και άμυνας από τις δράσεις «BERLIN PLUS» μέχρι την επιχείρηση «ATALANTA» και τις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και τη Σομαλία. Τέλος, γίνεται εκτενής αναφορά στα πολύ σημαντικά θέματα που πραγματεύεται η «Συνολική Στρατηγική» της ΕΕ (EU GLOBAL STRATEGY - 2016). Στο 2ο Κεφάλαιο, αναλύεται η εξέλιξη της συνεργασίας ΕΕ – ΝΑΤΟ από το κομβικό σημείο της Κοινής Διακήρυξης του 2016. Παρατίθενται αναλυτικά τα σημεία της «κοινής πορείας» των δύο Οργανισμών όπως αυτά έχουν συμφωνηθεί στη διακήρυξη αλλά και η πορεία υλοποίησής τους σύμφωνα με τις επίσημες ετήσιες αναφορές των Οργανισμών. Στο ίδιο «μοτίβο» αναλύεται και η «νέα» Κοινή Διακήρυξή τους, αυτή του 2018, με το θεματολόγιο που προωθεί. Στο 3ο Κεφάλαιο, η εργασία επικεντρώνεται στην ανάλυση των πεδίων επιχειρησιακής συνεργασίας των δύο Οργανισμών (αντιμετώπιση Υβριδικών Απειλών, τρομοκρατίας, κυβερνοαπειλών, επιχειρήσεις ασφάλειας στο θαλάσσιο χώρο, στρατιωτική κινητικότητα, ανάπτυξη δυνατοτήτων, αμυντική βιομηχανία, γυναίκες ειρήνη και ασφάλεια), τα κοινά βήματα που έχουν γίνει καθώς και τις μελλοντικές τους επιδιώξεις. Τέλος, στο 4ο Κεφάλαιο πραγματοποιείται μια προσπάθεια εξαγωγής συμπερασμάτων από τα όσα αναλύθηκαν στα προηγούμενα Κεφάλαια ενώ επιχειρείται να προστεθεί άλλη μια οπτική της επιχειρησιακής συνεργασίας ΕΕ – ΝΑΤΟ, αυτή που προκύπτει μέσα από το πρίσμα των Ελληνικών συμφερόντων. Παράλληλα, διατυπώνονται προτάσεις που θα μπορούσαν να ευνοήσουν τη στενότερη και αποτελεσματικότερη συνεργασία των δύο Οργανισμών.