Το σύνδρομο της εργασιακής εξουθένωσης(Burnout) εργαζομένων σε υψηλά επίπεδα διοίκησης: ο ρόλος του τμήματος ανθρώπινου δυναμικού

Abstract

Το φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα στους χώρους εργασίας και στο εργατικό δυναμικό τις τελευταίες δεκαετίες. Το φαινόμενο της εργασιακής εξουθένωσης περιγράφεται ως το σύνδρομο μιας σωματικής και ψυχικής εξάντλησης, το οποίο απορρέει από το συσσωρευμένο άγχος και stress των εργαζομένων που βιώνουν στους χώρους εργασίας τους, φαινόμενο που εκδηλώνεται σε κάθε εργαζόμενο και συναντάται με υψηλότερη συχνότητα σε εργαζομένους με αντικείμενο εργασίας που σχετίζεται με τη φροντίδα, την επαφή και την περίθαλψη με ανθρώπους σε επαγγέλματα παροχής κοινωνικών υπηρεσιών και υπηρεσιών υγείας. Η διοίκηση ανθρώπινων πόρων συνιστά μία ιδιαίτερη περίπτωση του κλάδου που σχετίζεται με το management, καθώς περιλαμβάνει τις συνιστώσες που υιοθετούνται στο περιβάλλον μιας επιχείρησης και δημιουργούν τα θεμέλια, βάση των οποίων προσλαμβάνονται νέα στελέχη ανθρώπινου δυναμικού, κινούνται τα υφιστάμενα στελέχη, εκφράζονται οι ανάγκες τους, σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και χαράσσονται κατευθυντήριες γραμμές για την επαγγελματική εξέλιξη των εργαζομένων μιας επιχείρησης, στοχεύοντας στη βελτιστοποίηση της κερδοφορίας της και στην αύξηση των δεικτών αποδοτικότητας και λειτουργικότητας της. Ο ρόλος του τμήματος διαχείρισης και διοίκησης του ανθρώπινου δυναμικού στην αντιμετώπιση του συνδρόμου εργασιακής εξουθένωσης εργαζομένων σε υψηλά επίπεδα διοίκησης είναι κρίσιμος. Τα υψηλά επίπεδα διοίκησης συχνά έχουν υψηλά πρότυπα απόδοσης και εκτελούν εργασία με υψηλές απαιτήσεις, και αυτό μπορεί να τους εκθέτει σε υψηλό κίνδυνο εμφάνισης εργασιακής εξουθένωσης. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ανάλυση του φαινομένου της εργασιακής ή επαγγελματικής εξουθένωσης σε σχέση με το τμήμα διοίκησης και διαχείρισης ανθρώπινων πόρων ενός φορέα και η διερεύνηση του βαθμού που οι πρακτικές, σε επίπεδο διαχείρισης και διοίκησης ανθρώπινων πόρων, οδηγούν σε μείωση της συχνότητας εμφάνισης του φαινομένου της επαγγελματικής εξουθένωσης των εργαζομένων στα υψηλά επίπεδα διοίκησης. Για την εξυπηρέτηση του σκοπού της παρούσας έρευνας πραγματοποιήθηκε πρωτογενής ποσοτική έρευνα σε διοικητικά στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων του δευτερογενή και τριτογενή τομέα στην ευρύτερη περιφερειακής ενότητας της Θεσσαλονίκης, με τη χρήση δομημένου ερωτηματολογίου. Το μέγεθος του δείγματος αποτελείται από συνολικά πενήντα (50) διοικητικά στελέχη μεγάλων επιχειρήσεων του δευτερογενή και τριτογενή τομέα στην ευρύτερη περιφερειακή ενότητας της Θεσσαλονίκης. Για την συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ένα ειδικά σχεδιασμένο και ορθά δομημένο ερωτηματολόγιο, το οποίο συντάχθηκε κατόπιν ανασκόπησης της διεθνούς και εγχώριας βιβλιογραφίας.