Η επίδραση της εργασιακής εξουθένωσης στη συμπεριφορά οργανωσιακής ιθαγένειας του εργαζομένου και πως αυτή επηρεάζει την ισορροπία εργασιακής προσωπικής ζωής και την επωνυμία εργοδότη

Abstract

Είναι σαφές ότι η μεγάλη ανταγωνιστικότητα και ανασφάλεια που διέπουν τον χώρο εργασίας, οι απαιτήσεις του σημερινού περιβάλλοντος, οι αλλαγές στις προσεγγίσεις της ζωής και των εθίμων δημιουργούν έναν επιταχυνόμενο ρυθμό ζωής που συμβάλλει στην εμφάνιση συμπτωμάτων που χαρακτηρίζονται από συναισθηματική εξάντληση, αποπροσωποποίηση και χαμηλή προσωπική ολοκλήρωση, σωματικές και ψυχικές παθήσεις και παράγοντες κινδύνου που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των ατόμων στον 21ο αιώνα. Είναι σημαντικό να βρίσκονται οι εργαζόμενοι σε εγρήγορση για αυτά τα συμπτώματα, διότι εάν αυτή η ασθένεια δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί να οδηγήσει σε κατάχρηση ψυχοτρόπων φαρμάκων, απουσία από την εργασία. Μέσω της βιβλιογραφίας και της έρευνας που διεξάγεται, είναι σημαντικό να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση σχετικά με τη βλάβη που μπορεί να προκαλέσει αυτή η ψυχοπαθολογία, μέχρι να οδηγήσει ένα άτομο να μην μπορεί να εργαστεί. Για να επεκταθεί η σημασία του συνδρόμου ως ψυχοπαθολογικής διαδικασίας ως απάντηση στο χρόνιο εργασιακό άγχος, αναφέρονται εν συντομία τα θεωρητικά μοντέλα που προσπαθούν να το εξηγήσουν, τη συμπτωματολογία μέσω της οποίας εκδηλώνεται αλλά και τις πιθανές αιτίες, καθώς και τις συνέπειες για το άτομο που πάσχει από αυτό και για τον οργανισμό στον οποίο ανήκει. Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση της επίδρασης της εργασιακής εξουθένωσης (burnout) στη συμπεριφορά οργανωσιακής ιθαγένειας (από) του εργαζομένου και πως αυτή επηρεάζει την ισορροπία εργασιακής προσωπικής ζωής (work-life balance) και την επωνυμία του εργοδότη (employer’s brand name). Μπορεί να αποδειχθεί ότι το σύνδρομο δεν υπάρχει και με τον ίδιο τρόπο συνήχθη το συμπέρασμα ότι οι κοινωνικοδημογραφικές μεταβλητές έχουν μηδενική ή αρνητική επίδραση. Στην παρούσα μελέτη χρησιμοποιήθηκε η ποσοτική έρευνα στην οποία συμμετείχαν 130 άτομα, όπου τα περισσότερα άτομα ήταν γυναίκες, είχαν ηλικία από 25 – 34 ετών και ήταν απόφοιτοι Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν υψηλή συσχέτιση αναφορικά με την εργασιακή εξουθένωση και τη συμπεριφορά οργανωσιακής ιθαγένειας (από) του εργαζομένου, αλλά ωστόσο, φάνηκε ότι δεν επηρεάζει την ισορροπία εργασιακής προσωπικής ζωής.