Διαχείριση συγκρούσεων νοσηλευτικού προσωπικού με άλλες ομάδες εργαζόμενων στο χώρο της υγείας. Case study: η περίπτωση στο κέντρο υγείας Νέας Καλλικράτειας

Abstract

Οι συγκρούσεις στον χώρο της υγείας αποτελούν συνήθεις καταστάσεις που βιώνουν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι ωστόσο επιφέρουν πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις στην ατομική και εργασιακή τους εξέλιξη. Ειδικότερα, στον χώρο της υγείας, οι νοσηλευτές συνήθως βιώνουν πολλές αρνητικές καταστάσεις, οι οποίες δημιουργούν ένα ευρύ φάσμα συναισθηματικών, ψυχικών και εργασιακών δυσκολιών. Σκοπός της διπλωματικής αυτής εργασίας, ήταν η μελέτη των μεθόδων διαχείρισης των συγκρούσεων του νοσηλευτικού προσωπικού με άλλες ομάδες εργαζομένων, στο Κέντρο Υγείας της Καλλικράτειας. Στην ερευνητική αυτή μελέτη, έλαβαν μέρος συνολικά 63 νοσηλευτές εργαζόμενοι του Κέντρου Υγείας της Καλλικράτειας και τα αποτελέσματα ανέδειξαν μια αρκετή ικανοποίηση των νοσηλευτών συμμετεχόντων από την εργασία και τις σχέσεις τους μ’ αυτήν, επισημαίνοντας ως τους κυριότερους παράγοντες ανάπτυξης συγκρούσεων τις επιβραβεύσεις/ανταμοιβές που λαμβάνουν οι συμμετέχοντες ανάλογα με την απόδοση στην εργασία τους, καθώς και το ζήτημα των δίκαιων ανταμοιβών μεταξύ των διαφόρων επαγγελματικών ομάδων. Παράλληλα, διαπιστώθηκε η βαθιά προσπάθεια των συμμετεχόντων να συμμετάσχουν σε έναν εποικοδομητικό και λειτουργικό διάλογο κατά τη σύγκρουση, προκειμένου να κατανοηθούν οι ανάγκες και των δύο πλευρών και να επέλθει μια ουσιαστική λύση. Αναφορικά με τις συμπεριφορές που κυρίως οι συμμετέχοντες όταν βρίσκονται σε σύγκρουση, αυτές διαπιστώνονται να αφορούν προσπάθειες αποφυγής της, καθώς και διαδικασίες διαπραγμάτευσης για αμοιβαίο όφελος, με τους συμμετέχοντες να επιλέγουν κυρίως μεθόδους συνεργασίας και διαλόγου, διαπραγμάτευσης και συμβιβασμού για την επίλυση των συγκρούσεων. Επιπλέον, διαπιστώθηκε πως οι νοσηλευτές συμμετέχοντες συγκρούονται κυρίως με τους ιατρούς, με τις γυναίκες συμμετέχοντες να δηλώνουν στατιστικά σημαντικά περισσότερο από τους άνδρες πως «Είναι τα μηνύματα τους αντιληπτά και οι επαγγελματικές προσδοκίες τους κοινές με άλλες επαγγελματικές ομάδες» και πως «Νιώθουν ότι για να διατηρηθούν οι καλές σχέσεις μεταξύ εμπλεκομένων θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες όλων των πλευρών». Επιπρόσθετα, διαπιστώθηκε πως οι συμμετέχοντες μεγαλύτερης ηλικίας, δηλώνουν στατιστικά σημαντικά περισσότεροι ικανοποίηση από την εργασία τους, προσπαθώντας σε μια σύγκρουση να μην λαμβάνει κανείς το πάνω χέρι, αλλά να αναπτυχθεί ένας εποικοδομητικός διάλογος. Επιπλέον, διαπιστώθηκε πως οι συμμετέχοντες με υψηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο, δηλώνουν στατιστικά σημαντικά περισσότερη προσπάθεια επίλυσης μέσω θετικών επενεργειών των συγκρούσεων, με παράλληλα τους συμμετέχοντες με περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας να θεωρούν το φόρτος εργασίας τους μεγαλύτερο σε σύγκριση με το φόρτο εργασίας άλλων επαγγελματικών ομάδων και να προσπαθούν αποτελεσματικότερα να βρουν λύσεις σε μια σύγκρουση και να μη συμβιβάζονται. Τέλος, δε διαπιστώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφοροποιήσεις στις δηλώσεις των συμμετεχόντων ανάλογα με την οικογενειακή τους κατάσταση.