Από τη δημόσια διπλωματία στην ψηφιακή: οι περιπτώσεις των μικρών ευρωπαϊκών δυνάμεων Εσθονίας, Φινλανδίας και Πολωνίας

Abstract

Με την εμφάνιση των αναδυόμενων νέων τεχνολογιών και ιδιαίτερα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (social media), η Δημόσια Διπλωματία χρειάζεται να ενταχθεί σε αυτόν το νέο ψηφιακό κόσμο. Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τη μετάβαση της δημόσιας διπλωματίας σε αυτό τον κόσμο και την ανάδυση ενός νέου όρου, την Ψηφιακή Διπλωματία. Η ψηφιακή διπλωματία αποτελεί πλέον μια νέα μορφή άσκησης εξωτερικής πολιτικής, ιδίως για τις μικρές ευρωπαϊκές δυνάμεις, ώστε να αποτελέσουν σημαντικούς ψηφιακούς δρώντες. Η εν λόγω εργασία επικεντρώνεται στην ανάλυση των αφηγήσεων και των περιεχομένων τους που οι διαφορετικοί δρώντες, τα έθνη και οι διπλωματικοί παράγοντες των τριών Μικρών Ευρωπαϊκών Δυνάμεων – Εσθονίας, Φινλανδίας και Πολωνίας – κατασκευάζουν και προωθούν για τα διεθνή γεγονότα, επιδιώκοντας να καταδείξει ότι η ψηφιακή διπλωματία έχει τη δυνατότητα να ενισχύσει τη θέση αυτών των δυνάμεων στη διεθνή σκηνή, κατά τη διάρκεια μιας διεθνούς κρίσης. Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται, βασίζεται στη συλλογή μηνυμάτων-αφηγημάτων (tweets), βάση των “likes” και συχνών λέξεων- κλειδιών, από τους επίσημους διαδικτυακούς λογαριασμούς των κυβερνητικών αρχών των τριών μικρών δυνάμεων στο Twitter, από τον Φεβρουάριο του 2022 μέχρι και τον Μάρτιο του 2023, με θεματική εστίαση στην Ουκρανική Κρίση και στην Ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Και οι τρεις δυνάμεις επέδειξαν μεγάλη προσοχή στα εν λόγω διεθνή γεγονότα, καθώς διακυβεύονταν ζητήματα ζωτικής και οικονομικής σημασίας. Η ανάλυση πλαισιώνεται από την κατασκευή του πλαισίου των στρατηγικών αφηγήσεων των Miskimmon, O’Loughlin, Roselle και τους πέντε διαδικτυακούς μηχανισμούς της ψηφιακής διπλωματικής σηματοδότησης της Cassidy που περιγράφουν ποίοι δρώντες και πώς δημιούργησαν το περιεχόμενο των αφηγήσεων, μέσα σε ποίο περιβάλλον το δημιούργησαν, πόσο συχνά επικοινωνούσαν το αφήγημα και τί αποδοχή λάμβανε από τους υπόλοιπους δρώντες. Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε περιόδους κρίσης, μπορούν να ενισχύσουν τη διπλωματία των μικρών ευρωπαϊκών δυνάμεων ώστε αυτές να αποτελέσουν σημαντικούς ψηφιακούς δρώντες.