Κριτήριο του πολιτισμού και παγκοσμιοποίηση

Abstract

Το κριτήριο του πολιτισμού ανήκει στη θεωρητική σκέψη της Αγγλικής Σχολής και αφορά τον τρόπο ταυτοποίησης και ιεράρχησης των πολιτικών κοινοτήτων με βάση την πολιτισμική τους κατάσταση. Το κριτήριο του πολιτισμού καταγράφεται ως ένα νομικό εργαλείο του 19oυ αιώνα και αποτελεί προϋπόθεση εισόδου στη διεθνή κοινωνία. Η διάδοση του ευρωπαϊκού πολιτισμού στον υπόλοιπο κόσμο ήταν μια διαδικασία με την οποία τα ευρωπαϊκά κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά πρότυπα απέκτησαν οικουμενικές διαστάσεις συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της παγκόσμιας κοινωνίας. Οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι και η αποαποικιοποίηση συνέβαλαν στην κατάρρευση της έννοιας του κριτήριου πολιτισμού. Ωστόσο, η λογική του κριτηρίου του πολιτισμού επανέρχεται στο προσκήνιο και συνδέεται άμεσα με την παγκοσμιοποίηση, στην προσπάθεια κατανόησης της ιεραρχίας των κρατών και των ανθρώπων στη σύγχρονη εποχή. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάδειξη της σχέσης του κριτηρίου του πολιτισμού με την παγκοσμιοποίηση. Μέσα από την καταγραφή των διαστάσεων του πολιτισμού στη διεθνή πολιτική και την παγκοσμιοποίηση, θα γίνει κατανοητή η άρρηκτη σύνδεσή του με την έννοια της διεθνούς κοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η παρούσα εργασία εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο το κριτήριο πολιτισμού λειτούργησε ως απάντηση στην επαφή των Ευρωπαίων με άλλους πολιτισμούς και κουλτούρες κατά τη διάρκεια της επέκτασης της διεθνούς κοινωνίας. Παράλληλα, λαμβάνοντας υπόψιν την παγκοσμιοποίηση, εξετάζεται η αναβίωση ενός παγκόσμιου φιλελεύθερου κριτηρίου, το οποίο ενσωματώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατική διακυβέρνηση και την οικονομική απόδοση. Κλείνοντας, καθίσταται σαφές ότι το κριτήριο του πολιτισμού παραμένει είναι χρήσιμο εργαλείο κατανόησης της λειτουργίας της διεθνούς κοινωνίας, εφόσον στο παγκοσμιοποιημένο διεθνές σύστημα η πολιτισμική ποικιλομορφία συνυπάρχει με την αναρχία και την ιεραρχία.

The standard of civilization belongs to the theoretical thought of the English School and concerns the way of identifying and classifying political communities based on their civilizational status. The standard of civilization is recorded as a 19th century legal tool and conditionality for the entry into the international society. The expansion of European civilization to the rest of the world was a process by which European social, political, and economic norms acquired universal dimensions, contributing to the formation of world society. The two World Wars and decolonization contributed to the collapse of the concept of the standard of civilization. However, the logic of standard of civilization is coming back to the fore and is directly linked to globalization, in the attempt to understand the hierarchy of states and people in the modern era. The purpose of thesis is to highlight the relationship between the standard of civilization and globalization. By documenting the dimensions of civilization in international politics and globalization, its inseparable connection with the concept of international society will be understood. In this context, this thesis focuses on how the standard of civilization functioned as a response to Europeans’ contact with other civilizations and cultures during the expansion of the international society. At the same time, taking globalization into account, it examines the emergence of a global liberal standard of civilization that incorporates human rights, democratic governance, and economic efficiency. In conclusion, it becomes clear that the standard of civilization remains a useful feature for understanding the functioning of international society, since cultural diversity coexists with anarchy and hierarchy in the globalized international system.