Ευπαθείς ομάδες ως μέρος του ελληνικού κοινωνικού ιστού: προγράμματα ενίσχυσης για ευπαθείς κοινωνικές ομάδες - οικονομικός αντίκτυπος και στρατηγικές διαχείρισης (των δομών) στήριξης των ευπαθών ομάδων

Abstract

Τα τελευταία χρόνια η κοινωνικο-οικονομική κρίση έχει επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού οι οποίες πάντοτε ήταν περιθωριοποιημένες. Χρειάστηκε ένα οργανωμένο πλάνο εκ μέρους της Κυβέρνησης και της κρατικής ηγεσίας της χώρας, προκειμένου οι ομάδες αυτές να ενταχθούν σταδιακά και να γίνουν ενεργοί πολίτες με την παροχή ίσων ευκαιριών, στο σύνολο της κοινωνίας και της οικονομίας και με τον τρόπο αυτό να «συνδράμουν» θετικά στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης και της αναβάθμισης του κράτους. Μέσα από την παρούσα εργασία παρουσιάζεται η λειτουργία των Κέντρων Κοινότητας, δομών που απευθύνονται στη στήριξη των ευπαθών ομάδων, παρέχοντάς τους ποιοτικές υπηρεσίες σε ατομικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο. Με τη λειτουργία αυτών των δομών δύναται να επιτευχθεί η ουσιαστικότερη άσκηση κοινωνικής πολιτικής σε ευπαθείς ομάδες μιας και η προσέγγιση είναι καθημερινή και πιο άμεση. Στη συνέχεια παρουσιάζεται ο τρόπος χρηματοδότησης των δομών αυτών που προέρχεται από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ 2014- 2020, μιας και οι πόροι του κράτους δεν επαρκούν για μία τέτοια υλοποίηση. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση του ρόλου και της αποστολής των Κέντρων Κοινότητας ως φορέων που καλούνται να προσφέρουν ενίσχυση στις ευπαθείς ομάδες, ομάδες που χρειάζονται ενδυνάμωση και στήριξη. Μελετάται, ο κοινωνικός και οικονομικός αντίκτυπος και οι στρατηγικές διαχείρισης που εφαρμόζουν ή που θα πρέπει να εφαρμόσουν τα προγράμματα στήριξης των ευπαθών ομάδων, προκειμένου να υπάρξει κοινωνική ανάταση. Όσον αφορά το αποτέλεσμα της έρευνας που διεξήχθη με το διαμοιρασμό ερωτηματολογίου σε υπαλλήλους αυτών των δομών, θεωρείται ότι τα οφέλη των δομών είναι πως βοηθούν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης μέσα από την παροχή επιδομάτων καθώς και την υποστήριξη σε όλους τους τομείς, γεγονός που οδηγεί στην οικονομική και κοινωνική επανένταξη. Ακόμη, σύμφωνα με τους ερωτώμενους εργαζομένους, θα πρέπει να επεκταθεί η λειτουργία των δομών κατά τα επόμενα χρόνια, το ενδεχόμενο μονιμοποίησης των υπαλλήλων θα βοηθούσε στην ψυχολογική τους επαγγελματική αστάθεια, ενώ παράλληλα υποστηρίζουν πως μια προσωπική προσέγγιση με τον ωφελούμενο, κάτι σαν ιδιωτική εξυπηρέτηση σε ιδιαίτερα ευάλωτες περιπτώσεις θα ήταν επωφελής.