Καλές πρακτικές κατά του άγχους στο χώρο της υγείας

Abstract

Στην εν λόγω διπλωματική εργασία γίνεται μια προσπάθεια αιτιολόγησης του στρες και του άγχους στα ιατρικά επαγγέλματα, καθώς και μία απόπειρα βελτίωσης, αν όχι θεραπείας τους. Ξεκινώντας, ορίζονται οι δυο αυτές έννοιες, ανατρέχοντας στην ετυμολογία και στην εξέλιξη της σημασιολογίας τους από την αρχαιότητα έως σήμερα. Στην συνέχεια γίνεται μία αναφορά στην σοβαρότητα των δυο αυτών καταστάσεων και στο πως μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα ζωής των ανθρώπων γενικότερα, ανεξάρτητα από τον τομέα της καθημερινότητας στον οποίο αυτές εντοπίζονται. Η προσοχή εστιάζεται ακόμα περισσότερο στον κατεξοχήν στρεσογόνο παράγοντα στην ζωή κάθε ανθρώπου, την εργασία. Δίδεται βαρύτητα στο πως η ίδια η εργασία μπορεί να μην ικανοποιεί τον εκάστοτε εργαζόμενο, να του δημιουργεί ποικίλα ψυχολογικά προβλήματα, αλλά κι αντίστροφα, πως το άγχος και το στρες μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την επίδοση και την αποτελεσματικότητά του. Βαθμιαία έτσι, η παρούσα εργασία φτάνει στο κυρίως θέμα της κι επικεντρώνεται στα αρνητικά συναισθήματα, που είναι σχεδόν αναπόφευκτο να μη βιώνουν όσοι ασχολούνται με τα ιατρικά επαγγέλματα, λόγω του ρυθμού στον οποίο είναι υποχρεωμένοι να ζουν, της υπέρμετρης ευθύνης που έχουν κληθεί να αναλάβουν και της διαρκούς ανησυχίας ότι μπορούν τόσο να σώσουν μια ανθρώπινη ζωή, όσο και να την καταδικάσουν. Κι όπως με τα περισσότερα επαγγέλματα, έτσι και με αυτό των ιατρών και γενικότερα των επαγγελματιών υγείας, η σχέση άγχους κι επίδοσης είναι αμφίδρομη, καθώς το ένα επηρεάζει διαρκώς το άλλο. Αφού λοιπόν το επάγγελμα του ιατρού είναι κυριολεκτικά ζωτικής σημασίας και δεν υπάρχουν περιθώρια λαθών που μπορεί να προκαλούνται από το στρες και την επαγγελματική εξουθένωση, εύλογο είναι στην εργασία αυτή να προταθούν και τρόποι αντιμετώπισής τους. Αντλούνται λοιπόν στοιχεία από έρευνες παρμένες από επιστημονικά περιοδικά. Παρατίθενται τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν, με συμμετέχοντες επιλεγμένους από τον χώρο της υγείας, τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν, δηλαδή ερωτηματολόγια διαμορφωμένα για την καταμέτρηση των επιπέδων του στρες πριν και μετά την παρέμβαση, όπως επίσης κι οι τεχνικές που επιστρατεύτηκαν κατά την διάρκεια της παρέμβασης αυτής. Αναλύονται τέλος τα συμπεράσματα που εξήχθησαν για το κατά πόσο οι δοκιμαστικές αυτές παρεμβάσεις στέφθηκαν με επιτυχία και κατά πόσο ήταν μακροχρόνιες οι ευεργετικές τους επιδράσεις.