Επάρκεια της εκπαίδευσης στην ηγεσία και τη διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων. Εφαρμογή της θεωρίας του Goleman περί αποτελεσματικής ηγεσίας και τρόποι βελτίωσης αυτής μέσω της καλλιέργειας συναισθηματικής νοημοσύνης

Abstract

Απώτερος σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας ήταν η διερεύνηση του αν υφίσταται στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ του εκάστοτε ακολουθούμενου στυλ ηγεσίας και της συναισθηματικής νοημοσύνης των ηγετικών και διοικητικών στελεχών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και η μελέτη του ρόλου που διαδραματίζει το εκάστοτε ακολουθούμενο στυλ ηγεσίας στην αποτελεσματική λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων. Από το θεωρητικό σκέλος της παρούσας εργασίας διαπιστώθηκε η ανεπαρκής εκπαίδευση των μελλοντικών ηγητόρων των ΕΕΔ, καθώς επίσης και ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζει το ακολουθούμενο στυλ ηγεσίας στην αποτελεσματική λειτουργία ενός οργανισμού. Η πρωτογενής έρευνα βασίστηκε σε ένα πλήρως δομημένο ερωτηματολόγιο, το οποίο εστάλη προς συμπλήρωση σε 143 διοικητικά και ηγετικά στελέχη. Τα αποτελέσματα έδειξαν υψηλά επίπεδα συναισθηματικής νοημοσύνης και ότι ακολουθείται σε μεγαλύτερο βαθμό το μετασχηματιστικό στυλ ηγεσίας. Αμέσως μετά, ακολουθεί το συναλλακτικό στυλ ηγεσίας, ενώ το αυταρχικό στυλ ηγεσίας ακολουθείται σε μικρότερο βαθμό. Τέλος, αποδείχτηκε θετική στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ του μετασχηματιστικού στυλ ηγεσίας και της συναισθηματικής νοημοσύνης και αρνητική στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ του αυταρχικού στυλ ηγεσίας και της συναισθηματικής νοημοσύνης. Έτσι, δεδομένης της ανεπαρκούς εκπαίδευσης των μελλοντικών ηγητόρων των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, η συναισθηματική νοημοσύνη μπορεί να καταστεί ένα ικανό μέτρο αξιολόγησης των ηγετικών ικανοτήτων των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων.