Το leasing ως μέσο χρηματοδότησης των επιχειρήσεων

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η μελέτη της εφαρμογής της μίσθωσης ως μέσου χρηματοδότησης των ελληνικών επιχειρήσεων. Η εφαρμογή του Δ.Π.Χ.Α. 16 στην Ελλάδα από το 2019 έφερε σημαντικές αλλαγές στον τρόπο εφαρμογής των μισθώσεων περιουσιακών στοιχείων για τις επιχειρήσεις. Έμφαση δίνεται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ) στις οποίες ανήκει η πλειοψηφία των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα ενώ μέσα από την παράθεση πρόσφατων στατιστικών στοιχείων της χρήσης της μίσθωσης στην Ε.Ε. και την Ελλάδα εξετάζεται η αντίδραση της αγοράς και οι προτιμήσεις της σε σχέση με το leasing ως μέσο χρηματοδότησης. Για την εκπόνηση της παρούσας εργασίας μελετήθηκαν δευτερογενείς πηγές από σύγχρονες θεωρητικές και εμπειρικές έρευνες για την εφαρμογή των μισθώσεων από επιχειρήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και ειδικά από ΜμΕ. Μέσα από την εξέταση του σύγχρονου εθνικού νομικού πλαισίου παρουσιάζονται οι διαδικασίες που ακολουθούνται από μισθωτές και εκμισθωτές για την αποτύπωση των μισθωμένων περιουσιακών στοιχείων στις χρηματοοικονομικές καταστάσεις. Καθίστανται σαφή τα πλεονεκτήματα και οι δυνατότητες που προσφέρει η μίσθωση ως μέσο χρηματοδότησης στις ΜμΕ στην Ελλάδα η οποία εξυπηρετεί μεταξύ άλλων στον προσδιορισμό της δομής κεφαλαίου, συμβάλει στη διακύμανση της κεφαλαιακής διάρθρωσης μεταξύ των επιχειρήσεων, στην ανάδειξη των δυνατοτήτων των επιχειρήσεων, στην καλύτερη ρευστότητα, στην επέκταση του κύκλου εργασιών τους και την κατάκτηση νέων αγορών. Για να καταλήξει μια επιχείρηση στην απόφαση για μίσθωση θα χρειαστεί να συγκρίνει τη συγκεκριμένη μορφή χρηματοδότησης με τον παραδοσιακό τραπεζικό δανεισμό αλλά ταυτόχρονα να λάβει υπόψη της και άλλους παράγοντες όπως οι διαθέσιμοι πόροι, οι υπηρεσίες που έχει ανάγκη και επιθυμεί να προσφέρει με την απόκτηση του υποκείμενου περιουσιακού στοιχείου και η μακροχρόνια χρήση του.