Η ευαισθησία του συστηματικού κινδύνου στις διαφορετικές φάσεις του οικονομικού κύκλου

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να εξεταστούν οι συντελεστές βήτα των μετοχών των χρηματιστηριακών δεικτών S&P 500 και DAX 30, με απώτερο σκοπό να ερευνηθεί η ευαισθησία του συστηματικού κινδύνου στις δύο αγορές. Ο συστηματικός κίνδυνος εμπεριέχει το σύνολο των μεταβλητών του εξωτερικού περιβάλλοντος που επηρεάζουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία, και αποτυπώνεται από το συντελεστή βήτα (beta). Οι οικονομικοί κύκλοι είναι διακυμάνσεις της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας, όπου πολλές οικονομικές δραστηριότητες αυξάνονται και συρρικνώνονται μαζί. Καμία προηγούμενη μολυσματική ασθένεια δεν έχει επηρεάσει το χρηματιστήριο τόσο ισχυρά όσο η πανδημία του Covid-19. Έτσι, η εμπειρική μας έρευνα επικεντρώθηκε στον υπολογισμό των SIM και των μεταβαλλόμενων beta των μετοχών των δύο δεικτών, πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ενώ περιμέναμε οι μετοχές μεγαλύτερης κεφαλαιοποίησης να είναι πιο ευμετάβλητες λόγω της συνδεσιμότητάς τους με την αγορά, τα ευρήματα έδειξαν το αντίθετο. Οι μετοχές μικρότερης κεφαλαιοποίησης φαίνονται πιο επιρρεπείς στον συστηματικό κίνδυνο και ο μέσος του μεταβαλλόμενου beta του αμερικανικού χρηματιστηρίου, έχει μεγαλύτερη διακύμανση από αυτόν του γερμανικού χρηματιστηρίου. Τέλος, οι μετοχές στο δεύτερο δείγμα εμφανίζουν μεγαλύτερη ευαισθησία, μιας και ο συστηματικός τους κίνδυνος – ο μέσος όλων των διαστημάτων του μεταβαλλόμενου beta – και για τα δύο χρηματιστήρια, αποκλίνει από το SIM beta. Έτσι, ο Covid-19 δεν είναι απλά ένα εξωγενές σοκ που ήρθε για να ταράξει για λίγο τις αγορές, αλλά κάτι μακροχρόνιο, δημιουργώντας συστηματικά προβλήματα και επηρεάζοντας τις αγορές και τον τρόπο που μεταβάλλονται. Αναμφίβολα η σημερινή τάση δείχνει ένα επενδυτικό μέλλον που δεν θα εστιάζει αποκλειστικά στην απόδοση των κεφαλαίων. Η πανδημία απέδειξε σε πολλούς οικονομολόγους ότι η νομισματική πολιτική δεν είναι εμβόλιο και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ίαση της ύφεσης.