Προστασία των προσωπικών δεδομένων και πρόσβαση στα δημόσια έγγραφα κατά τον ΓΚΠΔ και τον Ν.4624/2019

Abstract

Η αλματώδης ανάπτυξη των Τεχνολογιών Πληροφοριών και Επικοινωνίας τις τελευταίες δεκαετίες και η συνακόλουθη δυναμική διείσδυση αυτών στο ευρύ φάσμα της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής του ατόμου καθιστούν διαρκώς επιτακτικότερη την απαίτηση του για προάσπιση του ιδιωτικού του βίου και ιδίως των προσωπικών του δεδομένων. Στους κόλπους μιας τέτοιας «Κοινωνίας της Πληροφορίας» η έννοια της «Ανοιχτής Διοίκησης» συνίσταται αφενός στη δυνατότητα του πολίτη να μετέχει στα τελούμενα της διοικητικής δράσης και αφετέρου στην υποχρέωση της Διοίκησης για παροχή ουσιαστικής πληροφόρησής του, μεταξύ άλλων μέσω της πρόσβασης στα δημόσια έγγραφα. Παρά την εκ πρώτης όψεως αντίρροπη πορεία των δύο αυτών συνταγματικώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο εγείρονται ζητήματα «τομής», καθώς και «σύγκρουσής» τους. Σκοπό εκπόνησης του παρόντος πονήματος αποτελεί η ανάδειξη της υφιστάμενης σχέσης μεταξύ του δικαιώματος στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και του δικαιώματος της πρόσβασης στα δημόσια έγγραφα, σε ερμηνευτικό και πρακτικό πλαίσιο, μετά την θέσπιση και ισχύ του Κανονισμού 2016/679 της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων) και του εφαρμοστικού του στην εγχώρια έννομη τάξη Ν.4624/2019.