Η διαμόρφωση της ελεγκτικής στρατηγικής με την είσοδο του Δ.Π.Χ.Α 15

Abstract

Οι χρήστες των οικονομικών καταστάσεων δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα έσοδα μιας οντότητας κατά την αξιολόγηση και αποτίμηση της, καθώς διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη συνέχιση των δραστηριοτήτων της. Για αυτό το λόγο, οι βασικές αρχές αναγνώρισης και αποτίμησης, ο λογιστικός χειρισμός τους και οι γνωστοποιήσεις τους οριοθετούνται από λογιστικά πρότυπα και ρυθμιστικούς κανόνες προκειμένου να δημιουργείται ένα σταθερό και συγκρίσιμο πλαίσιο κατά την χρηματοοικονομική αναφορά των εσόδων σε παγκόσμιο επίπεδο. Ένα από αυτά τα πρότυπα, το Διεθνές Χρηματοοικονομικό Πρότυπο Αναφοράς 15 : «Έσοδα από Συμβάσεις με Πελάτες», εκδόθηκε από το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων το 2014 και ουσιαστικά αντικαθιστά τα παλιότερα λογιστικά πρότυπα που αφορούσαν το λογαριασμό των εσόδων, με υποχρεωτική εφαρμογή για τις εταιρικές χρήσεις από 1η Ιανουαρίου του 2018. Η είσοδος του νέου αυτού προτύπου επέφερε αλλαγές στις βασικές αρχές και έννοιες των παλιότερων προτύπων, αποσαφήνισε αρκετά σημεία στην χρονική αναγνώριση του εσόδου και στην λογιστική του αντιμετώπιση και επηρέασε σημαντικά την ελεγκτική στρατηγική τόσο σε τακτικούς όσο και σε ενδιάμεσους ελέγχους από ορκωτούς ελεγκτές. Στην παρούσα εργασία, παρουσιάζονται οι βασικές αρχές και έννοιες που εισήγαγε το νέο πρότυπο όπως για παράδειγμα το μοντέλο των πέντε σταδίων αναγνώρισης του εσόδου, η έννοια του ελέγχου, οι απαιτούμενες γνωστοποιήσεις για το ύψος, τη φύση και το χρόνο του εσόδου, οι διαφορές με τα προηγούμενα πρότυπα και η επίδραση του στην απόδοση των επιχειρήσεων. Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά στους πιθανούς ελεγκτικούς κινδύνους που εμφανίζονται με την είσοδο του Δ.Π.Χ.Α 15 σε κάθε στάδιο αναγνώρισης του εσόδου, στις ελεγκτικές διαδικασίες που μπορούν να εκτελεστούν και να αντιμετωπίσουν αυτούς τους αναγνωρισμένους κινδύνους και προτείνεται μια ενδεικτική τεκμηρίωση του ελεγκτικού έργου μέσω μιας μελέτης περίπτωσης σε εταιρία παροχής υπηρεσιών. Καταλήγοντας, η εφαρμογή του προτύπου από τους υπεύθυνους συντάκτες των οικονομικών καταστάσεων, αλλά και ο έλεγχος της συνέπειας στις αρχές και στις έννοιες του Δ.Π.Χ.Α 15 από τους ορκωτούς ελεγκτές απαιτεί επαγγελματική κρίση, συνεχή επιμόρφωση και επαγρύπνηση.