Το αντιτρομοκρατικό πλαίσιο της ΕΕ από την 9/11 έως το 2018

Abstract

Αρκετοί ερευνητές προσπάθησαν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο της τρομοκρατίας. Μία μερίδα εξ’ αυτών κατάφερε να συγκεντρώσει με περιεκτικότητα τα κύρια χαρακτηριστικά του φαινομένου. Κάποιοι άλλοι δε, υποστηρίζουν πως λόγω της πολυπλοκότητας του φαινομένου, η τρομοκρατία δεν μπορεί να οριστεί επακριβώς, πόσο μάλλον σε μία και δύο γραμμές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανήκει κυρίως στη δεύτερη κατηγορία. Η αλήθεια είναι πως η τρομοκρατία έχει αλλάξει πολλά πρόσωπα ανά τους αιώνες. Κάποτε ήταν αποκλειστικά εργαλείο μίας μερίδας επαναστατικών που στόχευαν συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα. Τούτο ισχύει και σήμερα σε μερικές περιπτώσεις, αλλά έχουμε φτάσει στο σημείο πλέον τρομοκρατικά υποκείμενα να αναζητούν δική της κρατική υπόσταση. Φτάσαμε στο σημείο οι επιθέσεις να γίνονται ‘απρόσωπα’ και οι ανθρώπινες απώλειες να φτάνουν τριψήφιους και τετραψήφιους αριθμούς. Το σίγουρο είναι πως το πρόσωπο της τρομοκρατίας του σήμερα, είναι και το χειρότερο. Η ΕΕ έχει καταβάλλει πολλές προσπάθειες να ερμηνεύσει και να καταπολεμήσει το τρομοκρατικό φαινόμενο, ιδιαίτερα μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Προσπάθειες οι οποίες αποτελούν και το κυρίως θέμα της παρούσης εργασίας. Διαφαίνεται εντός του κειμένου η έντονη προσπάθεια της ΕΕ να συμβαδίσει με τον συνεχώς εξελισσόμενο χαρακτήρα της τρομοκρατίας. Η εξέλιξή της οφείλεται στις κοινωνικο- οικονομικές αλλαγές που προκύπτουν διεθνώς εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης. Η αναβάθμιση του τεχνολογικού τομέα ιδίως τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, χαρίζει στα χέρια τρομοκρατικών πυρήνων απίστευτες δυνατότητες για τα χτυπήματα, την στρατολόγηση και την βιωσιμότητά τους. Όλες αυτές τις σύγχρονες προκλήσεις καλείται να αντιμετωπίσει η ΕΕ με έναν μοναδικό αλλά συνάμα πολυδιάστατο τρόπο.