Λογιστική αντιστάθμισης με βάση το δ.π.χ.α. 9

Abstract

Η συνεχής ανάγκη για επαρκέστερη και ορθότερη πληροφόρηση των χρηστών των οικονομικών καταστάσεων, καθώς και η ανάγκη για μεγαλύτερη διαφάνεια στο χρηματοπιστωτικό κλάδο, έχουν οδηγήσει τις τελευταίες δεκαετίες στην θέσπιση αναθεωρημένων λογιστικών και ελεγκτικών προτύπων, τα οποία αποτελούνται από αυστηρότερους κανόνες και αρχές και απαιτούν όλο και περισσότερα στοιχεία για την επεξήγηση των πεπραγμένων των επιχειρήσεων. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η λογιστική αντιστάθμισης. Αρχικά με τα Δ.Λ.Π. 32, Δ.Λ.Π. 39 και Δ.Π.Χ.Α. 7 και στη συνέχεια με το Δ.Π.Χ.Α. 9, αναλύονται διεξοδικά όλοι οι κανόνες που πρέπει να εφαρμόζονται καθ’ όλη τη διάρκεια εφαρμογής της. Στην παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζονται αναλυτικά οι βασικές αρχές της λογιστικής αντιστάθμισης σύμφωνα με το Δ.Π.Χ.Α. 9, δηλαδή πως ορίζεται η λογιστική αντιστάθμισης, υπό ποιες προϋποθέσεις οι επιχειρήσεις έχουν τη δυνατότητα να την εφαρμόσουν, ποια στοιχεία μπορούν να χαρακτηριστούν ως μέσα αντιστάθμισης και ποια ως αντισταθμισμένα στοιχεία, σε ποιες κατηγορίες διακρίνεται και ποιοι είναι οι λογιστικοί χειρισμοί που απαιτούνται σε κάθε μία από αυτές, καθώς και πότε θα πρέπει να διακόπτεται η εφαρμογή της.