Φορολογική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τουρισμό & σύγκριση του πλαισίου τουριστικής φορολογίας των χωρών-μελών της.

Abstract

Η φορολογία, αποτελεί τη βασικότερη πηγή εσόδων των χωρών, με τους φορείς χάραξης φορολογικής πολιτικής να στοχεύουν διαχρονικά στην αύξηση της αποτελεσματικότητας των αντίστοιχων δράσεων, που εδράζεται στην όσο το δυνατό μεγαλύτερη δικαιοσύνη και την περιστολή των απωλειών φορολογικών εσόδων. Δεδομένου ότι ο τουρισμός αποτελεί μια εκ των πλέον σημαντικών οικονομικών κλάδων, καθιστώντας τη φορολόγηση των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με αυτόν εξέχουσας σημασίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διαμορφώσει ένα συνεκτικό πλαίσιο εφαρμογής της τουριστικής φορολογίας, οι κατευθύνσεις του οποίου μετασχηματίζονται με βάση την κατά τόπους ένταση της τουριστικής δραστηριότητας, το τοπικό φορολογικό καθεστώς, καθώς και την αναπτυξιακή στρατηγική των χωρών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η θεωρητική αποτύπωση των στοιχείων που αφορούν τη φορολόγηση του τουριστικού τομέα, μέσω επισκόπησης της αντίστοιχης βιβλιογραφίας και κυρίως μέσω συγκριτικής απεικόνισης των φορολογικών πολιτικών που ασκούνται από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 28, καθώς και των εφαρμοστέων φορολογικών συντελεστών των τουριστικών δραστηριοτήτων. Από την ανάλυση που εφαρμόζεται, προκύπτει η ύπαρξη σημαντικών διαφορών μεταξύ των μεθόδων που εφαρμόζονται για τη τουριστική φορολογία στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ευρεία συμμετοχή των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης όσον αφορά την εφαρμογή των αντίστοιχων πολιτικών, αλλά και η κοινή αντίληψη ότι τα έσοδα από την τουριστική φορολογία θα πρέπει να δαπανώνται για την ανάπτυξη του τουρισμού και για την εξάλειψη των αρνητικών επιπτώσεων που προκαλούνται από τη διόγκωση του τουριστικού τομέα.