Ενσώματα πάγια σύμφωνα με τα ΕΛΠ και τη φορολογία

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να εξεταστούν τα πάγια σύμφωνα με τα ΕΛΠ σε σχέση με τη φορολογία και συγκεκριμένα, η λογιστική και φορολογική βάση των παγίων στα ΕΛΠ μετά την εφαρμογή του Ν. 4308/2014 από το 2015. Μέσα από την καταγραφή των παγίων και του τρόπου με τον οποίο γίνεται η διαχείρισή τους με βάση συστήματα που εφαρμόζονται στην Ευρώπη και την Αμερική καταδεικνύονται οι διαφορές και ο τρόπος προσέγγισής τους στο πλαίσιο του ελληνικού οικονομικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Η δημιουργία σαφούς νομοθετικού πλαισίου τα τελευταία χρόνια και η συνεχής ενσωμάτωσή του στα διεθνή χρηματοοικονομικά, λογιστικά και ελεγκτικά πρότυπα έχουν συνδράμει στην καλύτερη διαχείριση των παγίων, την ορθή αντιμετώπισή τους ανά κατηγορία και στη δημιουργία ενός σταθερού φορολογικού συστήματος των παγίων το οποίο παρά τις διαφορές με τη λογιστική βάση προσφέρει καθοδήγηση στους λογιστές και ελεγκτές για την εκτέλεση του έργου τους. Η αντιμετώπιση των παγίων σε φορολογική και λογιστική βάση παρουσιάζει σημαντικές διαφορές οι οποίες, ωστόσο, δεν δυσχεραίνουν το έργο των λογιστών, ελεγκτών και φοροτεχνικών. Ο καθένας έχει διακριτό ρόλο και καθοδήγηση στην εκτέλεση του έργου του με αποτέλεσμα να εξομαλύνεται τόσο ο φορολογικός έλεγχος των οικονομικών οντοτήτων όσο και η καθημερινή τους λογιστική λειτουργία και καταγραφή.