Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (Δ.Π.Χ.Α 16), μισθώσεις : μελέτη περίπτωσης

Abstract

Η ανάγκη ύπαρξης ενιαίων αρχών και κανόνων που διέπουν την καλύτερη λειτουργία της κάθε επιχείρησης αλλά και γενικότερα της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οδήγησε στην υιοθέτηση των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (Δ.Π.Χ.Α). Η εφαρμογή των Δ.Π.Χ.Α από ένα μεγάλο αριθμό χωρών σε όλο τον κόσμο, κατέστησε δυνατή την ύπαρξη ομοιομορφίας στις οικονομικές καταστάσεις, διασφαλίζοντας μια ενιαία αντιμετώπιση των πρακτικών θεμάτων, προφυλάσσοντας τους χρήστες αυτών από τυχόν σύγχυση και παραπλάνηση, παρέχοντας συνάμα τις κατάλληλες πληροφορίες με σκοπό να ληφθούν και οι κατάλληλες επενδυτικές αποφάσεις. Παράλληλα η συμβολή των Δ.Π.Χ.Α όσον αφορά τη λογιστική και φορολογική αντιμετώπιση διαφόρων ζητημάτων ήταν σημαντική μεταξύ άλλων και των μισθώσεων. Πιο αναλυτικά, οι μισθώσεις, αποτέλεσαν βασικό θέμα των τελευταίων ετών διότι η οικονομική κρίση στάθηκε αφορμή για την αναθεώρηση και τη βελτίωση αυτών, σχετικά με τον λογιστικό χειρισμό και την ανάλογη απεικόνιση στις οικονομικές καταστάσεις. Μεταξύ άλλων βασικό ζήτημα αποτέλεσε η εμφάνιση των υποχρεώσεων που προκύπτουν από μια μίσθωση στις οικονομικές καταστάσεις, γεγονός που προβλημάτιζε τους χρήστες και τους συντάκτες αυτών, διότι γινόταν μόνο γνωστοποίηση των ποσών με αποτέλεσμα να μη γίνεται άμεσα αντιληπτό από τους ίδιους. Τόσο η IASB (Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων) όσο και η FASB (Συμβούλιο Προτύπων Χρηματοοικονομικής Λογιστικής) συμφώνησαν από κοινού να προβούν στις απαραίτητες αλλαγές στο πρότυπο που βρισκόταν σε ισχύ και συγκεκριμένα του Διεθνές Λογιστικού Πρότυπο (ΔΛΠ) 17-Μισθώσεις, εκδίδοντας το αναθεωρημένο Δ.Π.Χ.Α 16. Στα πλαίσια της παρούσης διπλωματικής εργασίας, αναλύεται το νέο Δ.Π.Χ.Α 16, ενώ παράλληλα καταγράφονται οι διαφορές σε σύγκριση το προγενέστερο ΔΛΠ 17, όπως επίσης παρατίθενται και οι βασικές κατευθύνσεις που δίνονται περί των μισθώσεων σύμφωνα με τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα (ΕΛΠ) και το νόμο Ν.4308/2014.